«Συνέντευξη τύπου του Γενς Λαπίντους» του Φίλιππου Φιλίππου

2017-05-30 19:10

Ο Σουηδός Γενς Λαπίντους (1974) γεννήθηκε στο Χέγκερστεν της Στοκχόλμης, όπου μένει με τη γυναίκα και τα τρία παιδιά του. Σπούδασε νομικά και ως δικηγόρος σε ένα από τα γνωστότερα δικηγορικά γραφεία της Στοκχόλμης έχει εκπροσωπήσει ως συνήγορος υπεράσπισης μερικούς από τους σκληρότερους εγκληματίες της Σουηδίας. Εμφανίστηκε ως συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων το 2006 με το Εύκολο χρήμα, το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που τιτλοφορήθηκε «Στοκχόλμη Νουάρ». Τα άλλα δύο ήταν το Μη μασάς και το Μεγάλη ζωή (κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ψυχογιός). Το 2014 δημοσίευσε το πρώτο μέρος μιας καινούργιας τριλογίας, το Αίθουσα VIP, όπου πρωταγωνιστεί ένα παράξενο ζευγάρι νέων ανθρώπων, ο πρώην γκάνγκστερ Τέντι Μάκσουμιτς, σερβικής καταγωγής, και η ανερχόμενη δικηγόρος Έμελι Γιάνσον. Στα βιβλία του ο Λαπίντους επιχειρεί την ανατομία της σουηδικής κοινωνίας, όπου σημαντικό ρόλο στην αυξανόμενη εγκληματικότητα έχουν οι αλλοδαποί πρώτης και δεύτερης γενιάς, (πρώην) Γιουγκοσλάβοι, Άραβες, Πολωνοί, Λατινοαμερικανοί.

Στη συνέντευξη τύπου που έδωσε πρόσφατα σε εκπροσώπους των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, έντυπων και ηλεκτρονικών, στο Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών, ο συγγραφέας μίλησε για την σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία. Είναι γνωστό πως η άνθηση του σκανδιναβικού αστυνομικού μυθιστορήματος έχει εκτοξεύσει στα ύψη τις κυκλοφορίες των βιβλίων ορισμένων Σουηδών και Νορβηγών συγγραφέων και μπορούμε πλέον να μιλάμε για μια λογοτεχνική βιομηχανία και όχι απλώς για αστυνομική λογοτεχνία. Ο Λαπίντους μίλησε επίσης και για τις δικές του επαγγελματικές και συγγραφικές δραστηριότητες.

Ερωτηθείς για το παρόν και το μέλλον της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας, είπε πως αυτή η λογοτεχνία, που αποτελεί ένα ιδιαίτερο είδος, ίσως έχει φτάσει στο υψηλότερο σημείο της και παραμένει ισχυρή ανά τον κόσμο χάρη στην ιδιομορφία της δομής της, που αποτελείται από ένα έγκλημα, την έρευνα, τη λύση και μια ιστορία που συνδέει τους ήρωες με το έγκλημα. Εγώ, πρόσθεσε, γράφω διαφορετικά, τα μυθιστορήματά μου είναι πιο ρεαλιστικά, πιο αληθοφανή. Σήμερα στις σκανδιναβικές χώρες η εγκληματικότητα είναι αυξημένη και αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα, οπότε τα μυθιστορήματα που γράφονται αφορούν τη βία, τα ναρκωτικά και τις συμμορίες που διαπράττουν δολοφονίες.

Στην ερώτηση πότε άρχισε η ακμή της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας, απάντησε ότι αυτό έγινε με τα μυθιστορήματα του συμπατριώτη του Στιγκ Λάρσον και την τριλογία του «Μιλένιουμ», όπου ξεχωριστή θέση έχει Το κορίτσι με το τατουάζ. Ωστόσο, δεν έχουν όλα τα σκανδιναβικά μυθιστορήματα κοινωνικό υπόβαθρο, όπως αυτά του Λάρσον, του Χένιγκ Μάνκελ, του Άρνε Νταλ και τα δικά του, υπογράμμισε.

Απαντώντας στο ποια είναι η σημερινή κατάσταση της σουηδικής κοινωνίας, είπε πως ανέκαθεν η Σουηδία ήταν ασφαλής χώρα. Δεν πήρε μέρος σε πολέμους, η οικονομία της ήταν ισχυρή και οι πολίτες της ζούσαν σε κοινωνική γαλήνη. Αυτό έπαψε να ισχύει ύστερα από τη δολοφονία του πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε τον Φεβρουάριο του 1986. Ο Πάλμε πήγαινε συχνά στον κινηματογράφο με τη γυναίκα του χωρίς φρουρούς. Όταν τον σκότωσαν, η Σουηδία έπαθε σοκ, δεν είχε ξανασυμβεί παρόμοιο έγκλημα. Έγινε όμως κι άλλη δολοφονία πολιτικού, οπότε όλοι κατάλαβαν πως κάτι είχε αλλάξει, ενώ ακολούθησαν κάποιες τρομοκρατικές ενέργειες που εξόργισαν τον σουηδικό λαό.

Αναφερόμενος στους άλλους Σκανδιναβούς συγγραφείς, είπε πως ο ίδιος γράφει για τους ανθρώπους του κοινωνικού περιθωρίου. Ως δικηγόρος γνώρισε από κοντά ανθρώπους που είχαν εγκληματήσει και προσπάθησε να καταλάβει τον τρόπο σκέψης τους και τους λόγους που τους οδήγησαν σε παράνομες πράξεις. Συνήθως, πρόκειται για νεαρά άτομα που δεν έχουν σουηδική καταγωγή. Κατά τη γνώμη του, αυτό συμβαίνει επειδή τα άτομα αυτά δεν έχουν την απαραίτητη σχολική παιδεία και παράλληλα το βιοτικό τους επίπεδο είναι χαμηλό.

Ρωτήθηκε πώς άρχισε να γράφει αστυνομικές ιστορίες και απάντησε πως αυτό έγινε όταν παραβρέθηκε σε μια δίκη και ο κατηγορούμενος διαμαρτυρήθηκε προς τους δικαστές για τη ζωή του στη Σουηδία. Γράφω, συνέχισε, προσπαθώντας να περιγράψω τα πράγματα από τη μεριά των παρανόμων και όχι από εκείνη της αστυνομίας. Αρχικά δεν ενδιαφερόταν για τις πωλήσεις των βιβλίων του και τις κριτικές, τον ενδιέφερε μόνο να αφηγηθεί μια καλή ιστορία.

Σε σχετική ερώτηση, είπε πως μεγάλωσε μέσα στα βιβλία, ο πατέρας του διάβαζε Στέφαν Τσβάιχ κι ο ίδιος ως έφηβος διάβαζε Ρώσους συγγραφείς, Ντοστογιέφσκι, Τολστόι. Του άρεσε πολύ το Έγκλημα και τιμωρία και το Αδελφοί Καραμάζοφ, βρήκε πως ο φοιτητής Ρασκόλνικοφ ως δολοφόνος είναι ένας εξαιρετικός ήρωας. Τόνισε πως δεν του αρέσουν τα μυστήρια του τύπου Άγκαθα Κρίστι, θαυμάζει τους Αμερικανούς συγγραφείς, Χάμετ, Τσάντλερ και Μακντόναλντ. Σήμερα διαβάζει Τζέιμς Ελρόι και όχι σκανδιναβικά μυθιστορήματα.

Όταν ζητήθηκε η γνώμη του σχετικά με το βραβείο Νομπέλ που έδωσε η Σουηδική Ακαδημία στον Μπομπ Ντίλαν, κάτι που προκάλεσε αρνητικά σχόλια, είπε πως ήταν μια τολμηρή απόφαση. Με αυτή την ευκαιρία, δηλαδή τη βράβευση ενός τραγουδοποιού και όχι ενός λογοτέχνη, διατύπωσε την άποψη πως και η αστυνομική λογοτεχνία αξίζει να προσεχθεί, διότι δεν είναι απλώς μια λογοτεχνία που μιλάει για εγκλήματα. Για να ενισχύσει τη γνώμη του, ανέφερε το μυθιστόρημα Το όνομα του ρόδου του Ουμπέρτο Έκο, το οποίο έχει φιλοσοφικά και θρησκευτικά στοιχεία.

Στο τέλος της συνέντευξης αποκάλυψε πως έχει εγκαταλείψει τη δικηγορία για χάρη της συγγραφής μυθιστορημάτων και σεναρίων.

Θυμίζουμε πως το μυθιστόρημα του Γενς Λαπίντους Στοκχόλμη (μετάφραση Γρηγόρης Κονδύλης, Μεταίχμιο 2017) όπου πρωταγωνιστούν ο πρώην γκάνγκστερ Τέντι Μάκσουμιτς και η ανερχόμενη δικηγόρος Έμελι Γιάνσον, αρχίζει με την εύρεση ενός νεκρού άνδρα σε ένα σπίτι. Ένας σοβαρά τραυματισμένος νεαρός συλλαμβάνεται ως ύποπτος για τον φόνο. Νεκρός είναι ο Ματς Εμάνουελσον, τον οποίο κάποτε είχε απαγάγει ο Τέντι. Η Έμελι αναλαμβάνει να ερευνήσει τη υπόθεση και ανακαλύπτει πως σε αυτήν είναι ανακατεμένος και ο Νίκολα, ο ανιψιός του Τέντι. Πρόκειται μια ιστορία για τον υπόκοσμο της Στοκχόλμης με συμμορίες, Σέρβους μαφιόζους, καλούς και διεφθαρμένους αστυνομικούς, επιχειρηματίες, τοκογλύφους, χαρτοπαίχτες. Και με ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω τραπεζών και διαδικτύου. Ο Λαπίντους πιστεύει πως το διαδίκτυο είναι ο καινούριος χώρος διάπραξης οικονομικών και άλλων εγκλημάτων.

 

 

πηγή : diastixo.gr