.png?ph=89752c26b8)
Συναίσθημα και Ορθολογικότητα: H Ιωάννα Τσιβάκου στο χώρο της "Δράσης" Κυριακή 23 Φεβρουαρίου, 11.00 π.μ. , Πάρνηθος 21, Βριλήσσια
Η ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη παρουσιάζει την προσεχή Κυριακή 23 Φεβρουαρίου, στις 11:00 το πρωί, στο χώρο της, (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια), το βιβλίο της Ιωάννας Τσιβάκου «Συναίσθημα και ορθολογικότητα, η Ελληνική Εμπειρία», (εκδόσεις «Ι. Σιδέρης», 2019). Στο βιβλίο αναλύεται η κουλτούρα του Έλληνα μέσα σε έναν κόσμο που καταπνίγει τον αυθορμητισμό, το αυθεντικό και την ανθρώπινη αντίδραση.
Η Ιωάννα Τσιβάκου, χρόνια κάτοικος Βριλησσίων, είναι ομότιμη καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου. Της ακαδημαϊκής της καριέρας προηγήθηκε η απασχόλησή της ως διευθυντικού στελέχους σε πολυεθνικές εταιρείες όπως και του συμβούλου σε οργανισμούς του δημοσίου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας της, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου αρχικά και του Παντείου εν συνεχεία, εντρύφησε στην κοινωνιολογία των οργανώσεων. Εστίασε τη μελέτη της στην κοινωνική και ιδεολογική διάσταση των θεσμών και των κοινωνικών σχέσεων, ιδιαίτερα στους σύγχρονους τόπους εργασίας όπου ο εργαζόμενος συμπλέκεται με την ψηφιακή τεχνολογία.
Συνεργάστηκε με γνωστά ακαδημαϊκά και ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής διεθνών περιοδικών. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ενώ βιβλία της έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Θεμέλιο», «Νεφέλη» και «Ι. Σιδέρης».
Τελευταία της βιβλία από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης, όπου θέτει υπό διερεύνηση δυσμορφίες των ελληνικών θεσμών, όπως και ζητήματα της ελληνικής κουλτούρας, είναι: «Το Γραφειοκρατικό Σκότος: Ο Χρόνος του Νόμου», «Ο ΗΓΕΤΗΣ: ως ενσάρκωση του θεσμού», «Ατομικισμός και Φιλία: Η Ταυτότητα των Νέων Ελλήνων».
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Συναίσθημα και Ορθολογικότητα
Η ελληνική εμπειρία
Ιωάννα Τσιβάκου
Λέγεται συχνά, και μάλιστα από μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης, πως είμαστε λαός επιρρεπής στο συναίσθημα, με έλλειμμα ορθολογικότητας. Διερωτάται κανείς αν η άποψη αυτή επαληθεύεται από την πραγματικότητα. Η απάντηση σε αυτήν την απορία αποτέλεσε το έναυσμα –όχι όμως τον σκοπό– για τη συγγραφή του παρόντος βιβλίου. Καθώς το συναίσθημα συνδέεται με την ταυτότητα των Ελλήνων, η διερεύνηση της τελευταίας υπό το πρίσμα του συναισθήματος και της ορθολογικότητας συνέστησε το κεντρικό αντικείμενο της έρευνας. Η προσέγγισή του επέβαλε να τεθούν στο τραπέζι του προβληματισμού, αφ’ ενός, η βιοψυχική συγκρότηση του συναισθήματος και η κοινωνικά συγκροτημένη έννοια της ορθολογικότητας και, αφ’ ετέρου, η σχέση μεταξύ ορθολογικότητας και συναισθήματος, όπως αυτή διαδραματίζεται πάνω στα πεδία της ατομικής, κοινωνικής και συλλογικής/εθνικής συνείδησης και ταυτότητας.
Αναλύοντας τις διακυμάνσεις της διαφοράς «συναίσθημα-ορθολογικότητα», η πραγματεία εστιάζει την προσοχή της στις προϋποθέσεις και στους τρόπους που καθορίζουν την υπερίσχυση πότε του ενός και πότε του άλλου πόλου της διαφοράς. Κατόπιν αυτού, προχωρεί σε ανασκόπηση της νεοελληνικής εθνικής και κοινωνικής συνείδησης και ταυτότητας, προβάλλοντας τις ιδιαιτερότητές τους, τις οποίες αντιπαραβάλλει στην κυρίαρχη μέχρι στιγμής «εκσυγχρονιστική» αντίληψη περί ελληνικής ταυτότητας.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
«Στην απόφασή μου να ασχοληθώ με το ζήτημα της ικανότητας του Έλληνα να ελέγχει ή μη τα συναισθήματά του, παρακινήθηκα από ένα μέρος της ελληνικής πολιτικής σκέψης, η οποία ισχυρίζεται πως η κακοδαιμονία των κρατικών μας θεσμών οφείλεται εν πολλοίς σε μια παρωχημένη κουλτούρα, δέσμια ακόμη προνεωτερικών αξιών και συμπεριφορών. Αυτήν την άποψη θέλησα να αντιμετωπίσω», εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κ. Τσιβάκου.
Όπως παρατηρεί η συγγραφέας, οι επικριτές του «συναισθηματικού» Έλληνα δεν αποσαφηνίζουν ότι η δυτική ορθολογικότητα που προκρίνουν είναι αυτή που δίνει έμφαση στα μέσα και όχι στον σκοπό, μία ορθολογικότητα που έχει ήδη επικριθεί και από τη φιλοσοφία αλλά και από την κοινωνιολογία, διότι οδηγεί στην απαξίωση του ανθρώπου και στον προσανατολισμό του προς μία ζωή χωρίς ιδανικά στραμμένη προς τον σκεπτικισμό και τον μηδενισμό. Κατά την κ. Τσιβάκου, η στάση του Έλληνα, που ερείδεται σε βαθιά αποτυπώματα του ελληνικού πολιτισμού, μπορεί να μην του επιτρέπει να θεμελιώνει λειτουργικούς θεσμούς, όμως του επιτρέπει να οικοδομεί μία ζωή εναρμονισμένη με τις βαθύτερες πεποιθήσεις του.
(Απόσπασμα από συνέντευξη της συγγραφέως στο Aθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και τη δημοσιογράφο Μαρία Κουζινοπούλου, www.cretalive.gr)