.png?ph=89752c26b8)
Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης- Χαλανδρίου // Διαλύεται βήμα-βήμα η περιβαλλοντική προστασία
Δυστυχώς από την ψήφιση του Ν 4685/2020 -ενάντια στον οποίο ο Σύλλογός μας είχε κινητοποιηθεί σε συνεργασία με πολλές άλλες συλλογικότητες- βρισκόμαστε μπροστά σε μία σταδιακή και συνεχιζόμενη επίθεση στον κορμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, με αποσπασματικές και επώδυνες νομοθετικές ρυθμίσεις όσο και με φωτογραφικές διατάξεις σε μεταμεσονύκτιες τροπολογίες. Η επίθεση αυτή γίνεται στο όνομα μιας ισοπεδωτικής και κυνικής ερμηνείας του όρου "ανάπτυξη" και περιορισμού της μόνο στο οικονομικό πεδίο και στην διευκόλυνση των όποιων “επενδυτών”. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος επιλέγει να αγνοεί την δυνατότητα υλοποίησης της ανθρώπινης δραστηριότητας με τρόπο που δεν θα καταστρέφει το περιβάλλον που κληρονομήσαμε και πρέπει να παραδώσουμε στα παιδιά μας και να αγνοεί την κλιματική κρίση την οποία θυμάται μόνον ως δικαιολογία στις φυσικές καταστροφές που βιώνουμε.
Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται από την κατάθεση στην Βουλή εκ μέρους του Υπουργού Περιβάλλοντος “σχεδίου Νόμου - σκούπα” για πολλά και σημαντικά θέματα που αφορούν στις προστατευόμενες περιοχές και στην διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Προβλέποντας 7 ολόκληρες ημέρες δημόσιας διαβούλευσης!!! για ένα σχέδιο νόμου με 11 ενότητες και 95 άρθρα, που παρατάθηκαν για άλλες 5.
Δεν πρόκειται για λάθος ή άγνοια, πρόκειται για συνειδητή επιλογή. Γιατί η προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση ακολουθεί την νομοθέτηση για την κατάργηση Φορέων Διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, την αδρανοποίηση των Υπηρεσιών Δόμησης και Ελεγκτικών Φορέων, την επαναφορά της καύσης των σκουπιδιών ως αποδεκτή μέθοδο διαχείρισης, την αδειοδότηση νέων λατομείων στο Πεντελικό, την δυνατότητα υπερίσχυσης τοπικών χωρικών σχεδίων έναντι των Γενικών Πολεοδομικών και πολλά ακόμη που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Την πραγματικότητα συνοψίζει εύστοχα η Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας κα Μ. Καραμανώφ, έως πρόσφατα Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας : “οι διατάξεις του έρχονται να ολοκληρώσουν την εκθεμελίωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που επιχειρείται αποτελεσματικά τα τελευταία χρόνια. Μετά τη χωροταξία και την πολεοδομία, τα δάση, τις ακτές και τη θάλασσα, παραδίδεται άνευ όρων (σε ποιους άραγε;) και ο ίδιος ο πυρήνας του ελάχιστου εναπομείναντος φυσικού κεφαλαίου της χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι στο συνονθύλευμα των χρήσεων που επιτρέπονται εφεξής στις κατ’ ευφημισμό μόνο προστατευτέες περιοχές δεσπόζουν οι ΑΠΕ, οι εξορυκτικές δραστηριότητες (μεταλλεία, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων κ.λπ.), τα έργα οδοποιίας και οι τουριστικές εγκαταστάσεις χωρίς όρους και περιορισμούς”.
Έντονα αντέδρασαν 11 από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας μας (ΑΝΙΜΑ, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET, WWF Ελλάς) ζητώντας πραγματική και όχι προσχηματική διαδικασία διαβούλευσης και συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Και κάθε ημέρα προστίθενται και άλλες φωνές.
Δύο είναι τα βασικά (μεταξύ άλλων) θέματα στα οποία επικεντρώνονται οι ενστάσεις:
- Στην αλλοίωση του θεσμού των αυστηρά προστατευόμενων περιοχών και των περιοχών NATURA με την οριζόντια πρόβλεψη νέων επιτρεπόμενων χρήσεων, ασύμβατων με την έννοια της προστασίας. Αντίθετα προτεραιότητα θα έπρεπε να δοθεί στην εκπόνηση των ειδικών μελετών και στην έκδοση των προβλεπόμενων ΠΔ που εκκρεμούν, ώστε να οριστεί ορθολογικά το καθεστώς προστασίας κατά περίπτωση. Θέμα για το οποίο η χώρα μας έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
- Στην περαιτέρω υποβάθμιση της εγκυρότητας και χρησιμότητας των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αφού τους φορείς ελέγχου τους θα τους αποζημιώνουν οι ιδιοκτήτες των έργων, δημιουργώντας μια “υπαλληλική” σχέση που δεν συνάδει με την απαραίτητη ανεξαρτησία των φορέων εκτίμησης των επιπτώσεων .
Επιπλέον η “προσχηματική” διαβούλευση για το σχέδιο νόμου των 7 ή 7+5 ημερών έρχεται σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην συνθήκη του Άαρχους και τον εθνικό κυρωτικό νόμο για την συμμετοχή του κοινού στην λήψη αποφάσεων σε θέματα περιβάλλοντος.
Η αντίληψη που αποπνέει το καλοκαιρινό αυτό σχέδιο νόμου (όλα τα δύσκολα το καλοκαίρι παγίως) είναι άκρως ανησυχητική για κάθε περιοχή που προστατεύεται με όποιο καθεστώς. Ο Σύλλογός μας έχει μια ιστορία 30ετών προσπαθειών για την προστασία της Ρεματιάς Πεντέλης-Χαλανδρίου, είμαστε όμως και δίπλα στο προστατευόμενο Πεντελικό Όρος, στο Δάσος του Κτήματος Συγγρού και σε αστικές περιοχές που χρήζουν προστασίας. ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ.
Καλούμε όλους τους πολίτες, τις συλλογικότητες και τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να δημιουργήσουμε τείχος προστασίας ενάντια στην λογική της καταστροφής και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της ζωής μας. Θέλουμε την ανάπτυξη της χώρας μας, αλλά όχι με αυτούς τους όρους.