Σοφία Τσιάμη: «Στάσου στο μπόι σου»
Κάπως διαφορετικά, η Σοφία Τσιάμη δοκιμάζει τις συγγραφικές δυνάμεις της στην αντιμετώπιση του πολυσυζητημένου, πολυχρησιμοποιημένου σήμερα θέματος της διαφορετικότητας που δημιουργεί πλήθος προβλημάτων στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων και όχι μόνο δυσκολεύει την καθημερινότητά τους αλλά καθιστά ενίοτε τον «βίον βίωτον!».
Δεν την απασχολεί ο φυλετικός ρατσισμός που αφορά την αποδοχή του ξένου, του διαφορετικού ως προς το χρώμα του δέρματος, το θρήσκευμα, του πρόσφυγα και του μετανάστη. Διαπραγματεύεται το θέμα πιο απλά, καθημερινά, θα έλεγα, μέσα από δυο γειτόνισσες που μοιράζονται την ίδια αυλή, που όταν η μία ανοίξει το παράθυρο ή την πόρτα της θα δει την άλλη. Ενώ θα μπορούσαν να είναι δυο υπέροχες φίλες και να χαίρονται την καθημερινότητά τους με την πιο γλυκιά «καλημέρα» και «καληνύχτα», εκείνες δεν θέλουν να βλέπουν η μια την άλλη. Ο λόγος αυτής της τρομερής έχθρας είναι το «μπόι», το ύψος, βασικά, και ό,τι έχει σχέση με αυτό: το πώς ντύνονται, πώς περπατούν, πώς… Ό,τι εκ των πραγμάτων, εκ των συνθηκών δηλαδή γειτνίασης τις συνδέει, αυτό ακριβώς και τις χωρίζει και δημιουργεί τις αντιθέσεις, τις αντιπαραθέσεις, τα καθημερινά προβλήματα.
Σε ό,τι αφορά την «ψηλή», εκείνη μοιάζει να είναι «ψηλά», από το ανάστημά της ίσαμε το ψηλό σπίτι, την απλώστρα, αλλά οι διαφορές και οι αιτίες διαμάχης δεν σταματούν εδώ. Φτάνουν και στο ποιο ποτό πίνει η μία –το εντελώς αντίθετο η άλλη– αφορά τα γλυκά, τα οικόσιτα ζώα, όπως οι γάτες τους που «δεν έχουν τον θεό τους» και τολμούν να περνούν το σύνορο, τον φράχτη που χωρίζει την αυλή τους.
Δεν την απασχολεί ο φυλετικός ρατσισμός που αφορά την αποδοχή του ξένου, του διαφορετικού ως προς το χρώμα του δέρματος, το θρήσκευμα, του πρόσφυγα και του μετανάστη. Διαπραγματεύεται το θέμα πιο απλά, καθημερινά, θα έλεγα, μέσα από δυο γειτόνισσες που μοιράζονται την ίδια αυλή, που όταν η μία ανοίξει το παράθυρο ή την πόρτα της θα δει την άλλη.
Αυτό τις έκανε να πιαστούν στα χέρια, να μαλλιοτραβηχτούν εκτοξεύοντας πολύ βαρείς χαρακτηρισμούς η μια εναντίον της άλλης, και να φτάσει το εκατό να τις χωρίσει. Από κει και πέρα, χώρισαν για τα καλά «τα τσανάκια» τους, κόψανε και την καλημέρα. Θα νόμιζε κανείς πως δεν υπήρχε περίπτωση να τα ξαναβρούν η Ψηλή με την Κοντή.
Ωστόσο, καλά είναι να μην παίρνεις όρκο, ακόμα κι εκεί που φαίνεται ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Όπως στην περίπτωση της Ψηλής και της Κοντής – ότι δεν θα ξαναμιλήσουν ποτέ. Γιατί αν ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια, δεν μπορεί και να τα χώσει παντού. Έρχεται κάποια στιγμή που οι καταστάσεις αλλάζουν.
Έτσι, όταν οι δύο γειτόνισσες πήγαν στο τσίρκο και βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα σοβαρό πρόβλημα, τον βασανισμό των ζώων, που αφορούσε και τις δύο, αν και δεν ήθελε ακόμα η μία να βλέπει την άλλη, συνειδητοποίησαν πως αυτό ήταν κοινό, κάτι επομένως που τις ένωνε. Αυθόρμητα μαζί με όλο τον κόσμο φώναξαν «Όχι τα ζώα σε κλουβί!» κι αγκαλιάστηκαν την ίδια στιγμή.
Και τα βρήκαν. Κι έδωσαν τα χέρια, γκρέμισαν τους τοίχους και ξήλωσαν τους φράχτες που τις χώριζαν κι ένωσαν τις αυλές, άνοιξαν πόρτες και παράθυρα, και όλα από κει και πέρα «μέλι γάλα».
Έτσι η Σοφία Τσιάμη φρεσκάρισε, είδε κάπως διαφορετικά, από άλλη σκοπιά, τη
διαφορετικότητα. Την έφερε πιο κοντά στον αναγνώστη και τη διαχειρίστηκε σοφά και όμορφα, απλά και φυσικά, χρησιμοποιώντας μάλιστα, όπου τη βόλευε, και στίχο, άλλοτε με επιτυχία, άλλοτε λίγο αδέξια.
Το έξυπνο και καλογραμμένο στο σύνολό του κείμενο, του πρώτου μάλλον βιβλίου για παιδιά της Σοφίας Τσιάμη, πλαισιώνει με θαυμάσια ως καταπληκτική εικονογράφηση, η ταλαντούχα Κύπρια εικονογράφος παιδικών βιβλίων Σάντρα Ελευθερίου, χρησιμοποιώντας έντονα, αλλά γλυκά και ταιριαστά, ανάλογα με την περίπτωση, ήμερα χρώματα εκεί που πρέπει και αδρές πινελιές, σκληρές φιγούρες όπου θέλει να εξάρει την αγριάδα του ανθρώπινου τοπίου και κατ’ επέκταση και του περιβάλλοντος χώρου.
Στάσου στο μπόι σου!
Σοφία Τσιάμη
Εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου
Παπαδόπουλος
32 σελ.
ISBN 978-960-569-648-1
Τιμή: €11,99
πηγή : diastixo.gr