Πυροσβεστικό όχημα Βριλησσίων
Η Πολιτική Προστασία του δήμου Βριλησσίων ιδρύθηκε ύστερα από πρότασή μου και σύμφωνη γνώμη του δημάρχου Νίκου Παπαδόπουλου το 1992.
Ο δήμος μας είχε δύο πυροσβεστικά οχήματα, ένα στρατιωτικό Ρέο με πετρελαιοκίνητη αντλία και δεξαμενή 5 τόνων νερού, το οποίο χρησίμευε για το πλύσιμο της λαϊκής και πότισμα του πρασίνου. Το δεύτερο ήταν ένα Ντοτζ χωρητικότητας 7 τόνων νερού.
Η πρώτη συμμετοχή σε κατάσβεση πυρκαγιάς της Πολιτικής Προστασίας Βριλησσίων, έγινε το 1995 στην μεγάλη φωτιά της Πεντέλης που κατέκαψε την περιοχή του Ντράφι και πολλά σπίτια με όχημα το Ντοτζ οδηγό τον Απόστολο Κορδούτη πλήρωμα τον εκλιπόντα Κωνσταντίνο Δροσινό και τον γράφοντα.
Το 1996 η Πολιτική Προστασία του δήμου οργανώθηκε καλύτερα με τη συμμετοχή του Θωμά Μουλαρογιάννη αλλά και υπαλλήλων της Υπηρεσίας Καθαριότητας. Η πρώτη κίνηση που έγινε ήταν η μετατροπή παλαιού απορριμματοφόρου σε πυροσβεστικό 10 τόνων με κανόνι. Όχημα που έμελλε να γράψει ιστορία στην κατάσβεση πυρκαγιών. Το κανόνι του έγινε θρύλος για την εμβέλειά του (80 μέτρα) και την αποτελεσματικότητά του, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όταν υπήρχε σοβαρό συμβάν. να μας καλούν από τους πρώτους από την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και την Πυροσβεστική Υπηρεσία, ακόμα και σε φωτιές πολύ μακριά από τα Βριλήσσια.
Πλήρωμα του αναλαμβάνουμε ο Θωμάς Μουλαρογιάννης οδηγός και ο γράφων πυρόσβεση της δώσαμε και όνομα "Μαρμάρω". Από την αρχή δέσαμε τόσο πολύ που όταν σβήναμε φωτιές δεν μιλούσαμε μεταξύ μας, ξέραμε και οι δυο μας τι έπρεπε να κάνουμε, είχαμε την ίδια «τρέλα» και μπαίναμε μέσα σε όλα εκεί που οι άλλοι έτρεχαν να φύγουν. Και η Μαρμάρω να τα δίνει όλα.
Η Μαρμάρω μας, δεν μας πρόδωσε ποτέ, πάλεψε μαζί μας και βγήκε παλληκάρι και ας την πήγαινε ο Μάκης εκεί που δεν πήγαιναν ούτε τα 4Χ4.
Χαρακτηριστικά να σας πω ότι είχε σπασμένη την μπροστά αριστερή ζάντα και όμως άντεξε και στις τέσσερεις μέρες κατάσβεσης της μεγάλης φωτιάς στον Αυλώνα και στην Πάρνηθα.
Η Μαρμάρω για μένα και τον Μάκη έχει ψυχή γι’ αυτό και της δώσαμε όνομα, βοήθησε πάρα πολύ κόσμο, έσωσε ζωές, σπίτια και δάση, το μοναστήρι της Πεντέλης και το 414 Στρατιωτικό νοσοκομείο, πήγαμε μαζί της σε αμέτρητες πυρκαγιές, δεν της αξίζει ο παροπλισμός ούτε ο βανδαλισμός που της έγινε, πρέπει να επισκευασθεί άμεσα και να προστατεύεται, μπορεί να προσφέρει ακόμα και ας μην είμαστε πια μαζί της, αλλά επειδή το λέει ακόμα η καρδιά μας μπορεί να ξαναβρεθούμε…..
Υ.Γ. 1 Όταν πιά δεν θα μπορεί να βοηθήσει μην τη πετάξετε στα παλιοσίδερα. Βάλτε τη πάνω στο βουνό στο πυροφυλάκιο, εκεί που είναι η θέση της.
Υ.Γ. 2 Το Μαρμάρω βγήκε με την σύμφωνη γνώμη και των δυο μας. Πολλά χρόνια μετά έμαθα πως το αυτοκίνητο των εξωτερικών μεταδόσεων του ΕΙΡ (ΕΡΤ) είχε το ίδιο όνομα!
Για την «Μαρμάρω» και τον φίλο μου τον Μάκη.
Λεωνίδας Μάρκογλου