Παιδικά βιβλία-Ελένη Γκίκα: «Οι μουσικές της Αρασέλης» κριτική της Ελένης Χωρεάνθη

«Μουσικήν ποίει και εργάζου», άκουσε στον ύπνο του ο Σωκράτης, όπως μας πληροφορεί ο Πλάτωνας*, που σημαίνει πως με τη μουσική, με την Τέχνη μπορείς να κάνεις θαύματα, η μουσική είναι θαυματουργό εργαλείο στη μάθηση και τη γνώση. Η μουσική είναι η γλώσσα του σώματος. Είναι η συνισταμένη του συνόλου των Τεχνών, είναι η ποίηση.

Η Ελένη Γκίκα, έγκριτη δημοσιογράφος, καταξιωμένη συγγραφέας: ποιήτρια, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, την έχει στο μυαλό, στην καρδιά και στην ψυχή, την έχει στο αίμα της την ποίηση, τη μουσική. Κατεξοχήν ποιήτρια, όλη της η ζωή, με τις χαρές και με τις λύπες της, με τις απολαβές και τις μεγάλες απώλειες, είναι γεμάτη ποίηση και μουσική. Την κουβαλάει μέσα της τη μουσική όπως η χαριτωμένη μικρή ηρωίδα, η Αρασέλη της, η πρωταγωνίστρια του παραμυθιού όπως φανερώνεται στο πρόσφατο βιβλίο για μικρά, αλλά και για μεγάλα παιδιά, με τίτλο: Οι μουσικές της Αρασέλης.

Η Αρασέλη γεννήθηκε με τη μουσική, ήρθε στον κόσμο μας μαζί με την ποιήτρια που τη δημιούργησε. Συναντηθήκανε εκεί ψηλά στα σύννεφα, στην άπλα του ουρανού, στην απεραντοσύνη του μυαλού, εκεί που ακούει ο Θεός τις ικεσίες των ανθρώπων, στη φαντασία όπου γεννιούνται θαύματα. Η Αρασέλη ήρθε όμορφη, ντυμένη μουσικές και χρώματα όπως γεννήθηκε στη φαντασία της Ελένης, προτού ανοίξουν οι θύρες της ζωής να την υποδεχτούν.

Εκεί την επισκέφτηκαν οι Χάριτες και της χαρίσανε τα δώρα τους: την ομορφιά, το γέλιο, τη χαρά, τις μουσικές κι ένα βιολί. Όλα της τα στολίδια ήταν μουσικές. Όλο τον καιρό μες στο κορμί της μάνας της άκουγε μουσική, τότε που η Ελένη την κυοφορούσε στο μυαλό και την ταχτάριζε με νανουρίσματα ψυχής και με το αίμα της καρδιάς της. Ήρθε στον κόσμο αγκαλιά μ’ ένα βιολί. Όλα μέσα και πάνω της ήτανε νότες, ρυθμός και χρώματα, χορός και μουσική. Ήταν μια ζωγραφιά από μουσικές.

Πρόκειται για ένα θαυμάσιο βιβλίο, ένα παραμύθι αλλιώτικο, φτιαγμένο με τις μουσικές της Αρασέλης, που γέννησε η φαντασία της Ελένης Γκίκα, και στολισμένο με τα πανέμορφα λαμπερά χρώματα και τις υπέροχες εικόνες με τις εκφραστικές φιγούρες των ηρώων, που φιλοτέχνησε με μαστοριά η Σάντρα Ελευθερίου.

Όλα έγιναν εκεί, στην άπλα του μυαλού, στη φαντασία της δημιουργού της, που τη στόλισε με τα δικά της όνειρα και το δικό της το βιολί, το μαγικό το έκρυψε μέσα στα σπάργανα. Όταν το βρήκε η μαμά της, καταχάρηκε.

«“Σε έφεραν οι μουσικές”, της ψιθύρισε γλυκά η μαμά της σ’ εκείνη την πρώτη αγκαλιά». Και «αργότερα, σε κάθε αγκαλιά», το ίδιο τής ψιθύριζε κρυφά στο αυτάκι.

Η Αρασέλη ήταν το ξεχωριστό κορίτσι, ό,τι είχε σχέση με τη ζωή της ήταν μουσική, ήταν συνδεδεμένη με το βιολί. Αυτό την έκανε να ξεχωρίζει, να μην έχει θέση στις συντροφιές των παιδιών. Ήταν ένα πλάσμα διαφορετικό, ήταν «Το κορίτσι με το βιολί» που δεν την καταλάβαιναν και την αποστρέφονταν τα άλλα παιδιά. Ένιωθε την απόρριψη, τα αρνητικά σχόλια την ανάγκαζαν να νιώθει άβολα και πολύ θα ήθελε να μην την ξέρει κανένας, να είναι αόρατη. Έλα όμως που είχε το βιολί και την ακολουθούσαν οι μουσικές!

Έτσι, αποφάσισε να εξαφανιστεί. Κρέμασε στον ώμο το βιολί, το έσκασε από το σπίτι κι έτρεξε στους δρόμους του απέραντου κόσμου να αποκτήσει γνώσεις, να μάθει τους ανθρώπους, να γνωρίσει τόπους, να βρει παιδιά που θα την αγαπήσουν, να αποκτήσει φίλους. Μπήκε στη διαδικασία μιας περιπέτειας αποφασισμένη να τη διαχειριστεί μόνη της. Ήταν μια περιπέτεια συναρπαστική, γεμάτη απρόοπτα και εκπλήξεις. Ο κόσμος γύρω της όπου περνούσε γινόταν μαγικός. Όλα είχαν κάτι που έμοιαζε παράξενο, όπως το δικό της το βιολί και οι μουσικές που έρρεαν από το σώμα της.

Αλλού την υποδέχονταν μολύβια και ζωγραφιές, άκουσε τη φωνή κάποιου αόρατου ζωγράφου που της χάρισε τη ζωγραφιά: «ένα κορίτσι μικροσκοπικό μ’ ένα μεγάλο βιολί» κι εκείνη τον αποχαιρέτησε με «ένα λυπημένο μελωδικό ήχο». Ύστερα, συνάντησε «τον σοφό με το λυχνάρι», που έτρεχαν θαρρείς από το σώμα του οι σελίδες από τα αμέτρητα βιβλία που είχε γράψει. Η τελευταία σελίδα, που της τη χάρισε, ήταν η δική της: «Ένα κορίτσι που είχε γεννηθεί με ένα βιολί». Μετά, σε μια πόλη που ήταν ίδια με παραμυθένια σκηνή, την καλωσόρισε το παραμύθι. Ο αόρατος παραμυθάς τής είπε: «παραμύθι είναι όλη μου η ζωή» και της διηγήθηκε το παραμύθι «για κάποιο παιδί που κι εκείνο είχε γεννηθεί μαζί με ένα βιολί».

Η Αρασέλη, ψάχνοντας για το άλλο παιδί που είχε γεννηθεί μαζί με ένα βιολί, συνάντησε «τη μικρή Μαγιού με το κουρδιστό πουλί» σιμά σ’ ένα πηγάδι. Πήρε μαζί της το δικό του μυστικό και τράβηξε για το Μαγικό βουνό σκορπίζοντας στο πέρασμά της μουσικές από το βιολί της. Έφτασε και ξεκουράστηκε στο «βράχο που χόρεψε ταγκό με το νερό» στους ρυθμούς του βαλς και της μελωδίας της Μαγιού.

Είδε κι έμαθε πολλά περίεργα και μαγικά. Γέμισε τις αποσκευές της όνειρα φτερωτά και παραμύθια. Ωστόσο, κάτι της έλειπε για να βρει δικαίωση η αναζήτησή της, κι έτρεξε σχεδόν πετώντας ίσαμε την άκρη της γης κι έφτασε στην Κοιλάδα με τα μυστικά. Εκεί έμαθε από τον… Κανένα πως αυτό που αναζητούσε ήταν η… σκιά της, το μυστικό όπλο, η δύναμή της, το βιολί που κουβαλούσε πάνω της από γεννησιμιού της! Κι έφτασε ως την άκρη της γης ώσπου να το μάθει.

Πρόκειται για ένα θαυμάσιο βιβλίο, ένα παραμύθι αλλιώτικο, φτιαγμένο με τις μουσικές της Αρασέλης, που γέννησε η φαντασία της Ελένης Γκίκα, και στολισμένο με τα πανέμορφα λαμπερά χρώματα και τις υπέροχες εικόνες με τις εκφραστικές φιγούρες των ηρώων, που φιλοτέχνησε με μαστοριά η Σάντρα Ελευθερίου.

Από τις Εκδόσεις Καλέντης, στην ίδια σειρά κυκλοφορούν δύο προηγούμενα εξαιρετικά βιβλία για παιδιά της Ελένης Γκίκα: Το μυστικό της Μαγικής Τσαγιέρας (2011) και Η ζωγραφιά που ταξιδεύει (2013).

*«Μουσικήν ποίει και εργάζου»: Πλάτωνος Φαίδων, 60γ-62γ.

Οι μουσικές της Αρασέλης
Ελένη Γκίκα
εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου
Καλέντης
32 σελ.
Τιμή € 14,00

Πηγή : diastixo.gr