Ο Σιδέρης Ντιούδης σε α’ πρόσωπο

2019-01-10 19:06

Ένας άνθρωπος που έχει μια περίεργη ιδιοτροπία, να περνάει τον δρόμο μόνο από διαβάσεις, μια αράχνη που κάνει σπίτι της μια μηχανή, ένας συγγραφέας που βρίσκει την έμπνευσή του εξαιτίας μιας επέμβασης στο κεφάλι του, μια κούκλα που γίνεται το υποκατάστατο μιας γυναίκας είναι ορισμένες από τις ιστορίες που περιλαμβάνει το βιβλίο μου Σχεδόν καθημερινές ιστορίες, που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Αιώρα αρχές Δεκεμβρίου του 2018.

Τα 27 διηγήματα που απαρτίζουν τη συλλογή είναι συγγραφικός καρπός των τελευταίων επτά ετών και χαρακτηρίζονται από λίγες λέξεις και μεγάλη πυκνότητα. Το είδος των μικρών διηγημάτων ήταν πάντα γοητευτικό στη συγγραφική μου ματιά. Η μικρή φόρμα που φλερτάρει έντονα με τον ποιητικό λόγο από τη μια και με τον πεζό λόγο από την άλλη, και θα μπορούσε να είναι είτε το ένα είτε το άλλο, μου ήταν ιδιαιτέρως ελκυστική. Το εγχείρημα να παρουσιάσω μικρά διηγήματα αποτυπώνεται στην πρώτη μου συλλογή διηγημάτων και ο χρόνος που μεσολάβησε από τη συγγραφή τους έως την έκδοσή τους με βοήθησε να αφαιρέσω και να λειάνω λέξεις και εκφράσεις, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να εμφανιστεί όσο το δυνατόν πιο κοντά σ’ αυτό που είχα ως ιδεατό.

Με αυτόν τον τρόπο τα διηγήματά μου μιλάνε για το σήμερα, μιλάνε για καταστάσεις που ίσως αρκετοί να τις έχουμε βιώσει, άλλοι να τις έχουμε σκεφτεί και άλλοι να ζουν αρμονικά μαζί τους.

Οι άνθρωποι που πρωταγωνιστούν στα διηγήματα της συλλογής δεν έχουν όνομα και θα μπορούσαν να περπατάνε δίπλα μας στον δρόμο, να μένουν στην ίδια πολυκατοικία, να τους συναντάμε στο σουπερμάρκετ. Είναι καθημερινοί άνθρωποι που κινούνται κυρίως στο αστικό τοπίο και βασανίζονται από σκέψεις, αγωνίες, εμμονές, αλλά ενίοτε δραπετεύουν από την πραγματικότητα καταφεύγοντας στο όνειρο και στη φαντασία.

Καθημερινά εκτυλίσσονται δίπλα μας μικρά συμβάντα που, αν τα παρατηρήσει κανείς, έχουν πολλά να διηγηθούν. Μικρές κινήσεις ανθρώπων που χάνονται μέσα στην αδιάκοπη κίνηση της καθημερινότητας. Τα μικρά αυτά συμβάντα επιδίωξα να αποτυπώσω με τις ιστορίες μου και η παρατήρηση ήταν το εναρκτήριο βήμα. Με αυτόν τον τρόπο τα διηγήματά μου μιλάνε για το σήμερα, μιλάνε για καταστάσεις που ίσως αρκετοί να τις έχουμε βιώσει, άλλοι να τις έχουμε σκεφτεί και άλλοι να ζουν αρμονικά μαζί τους. Το προσωπικό βίωμα ήταν σημαντικό στη διαμόρφωση των ιστοριών και πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή τους.

Θεωρώ ότι οι Σχεδόν καθημερινές ιστορίες διαβάζονται αυτόνομα μία προς μία ή σαν σύνολο και προκαλούν τον αναγνώστη να αναμετρηθεί μαζί τους, διότι δεν χρειάζονται πολλά λόγια να πουν, αφήνοντάς τον –γιατί όχι– να δώσει τη δικιά του ερμηνεία. Διεκδικούν τη θέση τους σε μια θορυβώδη εποχή, όπου η ανάγνωση θα μπορούσε να είναι μια μικρή προσωπική επανάσταση. Εάν οι αναγνώστες διαβάζοντας τα διηγήματα νιώσουν όσα ειπώθηκαν πιο πάνω, θα με έκανε ιδιαίτερα χαρούμενο και θα ήμουν πραγματικά περίεργος να ακούσω τη γνώμη τους σχετικά μ’ αυτά.

Τέλος, παραθέτω ένα διήγημα από τη συλλογή μου που ονομάζεται «Επίμονες σκέψεις»:

Τον βασάνιζαν οι σκέψεις. Η μια διαδεχόταν την άλλη και ορισμένες φορές ήταν κολλημένες μεταξύ τους, όπως τα βαγόνια ενός συρμού. Ακόμη και στον ύπνο του δεν μπορούσε να βρει ησυχία. Οι σκέψεις τον ξυπνούσαν, του άνοιγαν τα μάτια και τον καλούσαν να τις πάει βόλτα. Περπατούσε πάνω κάτω στο διαμέρισμά του, αλλά η επιμονή τους τον ωθούσε να βγει έξω. Ντυνόταν ζεστά και όλο το βράδυ έκανε βόλτες στους έρημους δρόμους της πόλης. Η ιδέα να κατευθυνθεί στη θάλασσα του ήρθε ξαφνικά. Εκεί, αφέθηκε στην απεραντοσύνη του υγρού στοιχείου και οι σκέψεις οδηγήθηκαν στον πνιγμό.

 

Σχεδόν καθημερινές ιστορίες
Σιδέρης Ντιούδης
Αιώρα
64 σελ.
ISBN 978-618-5369-05-7
Τιμή €7,70

 

 

πηγή : diastixo.gr/