Ο Γ. Τσούτσιας στην εκδήλωση κοπής πίτας ΔΡΑΣΗΣ και Cine - Δράση | «Είναι το σταμάτημα της κατηφόρας το ζήτημα!»

2024-01-25 15:30

Σήμερα είναι μια ημέρα που σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς και το ξεκίνημα της νέας δημοτικής περιόδου. Με ορίζοντα 5 ετών, διότι σύμφωνα με το νέο αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, (αυτό λέμε εμείς), όσο αραιότερα ψηφίζουμε και όσο λιγότερο εμπλέκονται οι δημότες, τόσο καλύτερα.  

Με αφορμή τη σημερινή εκδήλωση μπήκε λοιπόν, ένα ερώτημα. Που το συζητήσαμε και στο συντονιστικό μας, μια γόνιμη συζήτηση, σαν αυτές που γίνονται τακτικά στο στέκι μας. Ποιος είναι άραγε ο καταλληλότερος τρόπος για να μοιραστούμε μαζί σας την αγωνία μας για την Πόλη, για το αύριο, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, αλλά και για τις δυνατότητες που ανοίγονται, για όλα εκείνα που μπορούμε να καταφέρουμε; Για το πώς προχωράμε την επόμενη περίοδο;  

Μπορεί κανείς να απαντήσει σε αυτό, εστιάζοντας και αντλώντας από τα πεπραγμένα του. Ούτως ή άλλως, αυτές οι ημέρες είναι ημέρες απολογισμών και νέων σχεδίων. Αλλά δεν μας αρέσει να μιλάμε για μας. Δεν μας αρέσουν τα «κάναμε αυτό», «κάναμε το άλλο», «πετύχαμε το τρίτο», «πήραμε αυτό το ποσοστό». Και να αυτοφωτογραφιζόμαστε. Προτιμάμε να μιλάμε όχι γι’ αυτά που κάναμε, αλλά γι’ αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε.

Εξάλλου, το ζήτημα δεν είναι να απαριθμεί κανείς γεγονότα και ενέργειες, αλλά το πού αυτές εκβάλουν. Τι παράγουν, πώς γίνεται οι διαφορετικές δραστηριότητες να διοχετευτούν σε μια κοινή αγωνιστική προσπάθεια, να αποκτήσουν αιχμές, να μετατραπούν σε υλικό, πνοή, σε πίστη ότι η αυτοδιοίκηση μπορεί να αλλάξει, η χώρα μπορεί να αλλάξει. 

Παρόλα αυτά, οφείλω εδώ να ανακεφαλαιώσω λακωνικά μια παρουσία, χωρίς βέβαια να αναφερθώ αναλυτικά ούτε στις εκδηλώσεις μας, ούτε στις δραστηριότητές μας, ούτε στο στέκι μας, (ποια άλλη παράταξη έχει διαμορφώσει τον δικό της ζωντανό χώρο), ούτε στις συζητήσεις μας, ούτε στο Cine-Δράση ή στα σεμινάρια κινηματογράφου και κοινωνιολογίας, ούτε στις ξεναγήσεις και τις εκδρομές μας, ούτε στη δανειστική βιβλιοθήκη μας. Ούτε ακόμη και στη λιγότερο γνωστή, συμβολή μας στο δημοτικό συμβούλιο. Διότι το απόσταγμα όλων αυτών είναι ότι με τα χρόνια η ΔΡΑΣΗ κατάφερε να γίνει μια αληθινή τοπική κατάσταση, μια μικρή ζώσα κοινότητα. Να γίνει η εκδοχή μιας αγωνιστικής διαδρομής ανάμεσα σε άλλες, πολλές των οποίων όμως είναι ψευδεπίγραφες, φτιάχνονται παραμονές εκλογών και μετά εξαφανίζονται.

Μιλώντας λοιπόν γι’ αυτά που πιστεύουμε και όχι γι’ αυτά που κάναμε, πρέπει να θυμίσω ότι είπαμε πολλά στη διάρκεια των πρόσφατων δημοτικών εκλογών. Όπου περιγράψαμε τον Δήμο ως Πολιτεία, όχι ως εργολαβία. Όπου εξηγήσαμε ότι η δουλειά του δημάρχου είναι να οργανώνει την ενημέρωση, τη συμμετοχή του πολίτη και τον διάλογο για τις υποθέσεις της πόλης και μετά όλα τα άλλα. Ότι Δήμος και τοπικά κινήματα πάνε μαζί, ότι δήμαρχος και πολίτες πάνε μαζί, ότι η τοπική διοίκηση και η κινητοποίηση των δημοτών πάνε μαζί, η θεσμική λειτουργία του Δήμου και η λαϊκή παρουσία πάνε μαζί, είναι αδιαχώριστα σφιχτοδεμένα στις ράγες της αναγκαίας πολιτειακής διαμόρφωσης. Αυτά είπαμε στις εκλογές και μας αξιολόγησαν θετικά πολλοί πολίτες. Τα είπαμε όχι φωνάζοντας συνθήματα, αλλά στην πράξη, με το παράδειγμά μας, δείχνοντας και καταφέρνοντας πράγματα.

Για μια ακόμη φορά μάλιστα πρέπει να πω, ότι αυτά δεν τα θεωρούμε εμπνεύσεις, νοητικές κατασκευές ή κάτι ουτοπικό ή ανέφικτο. Ούτε και τόσο ρηξικέλευθα. Αντίθετα, τα προτείνουμε ως μια πολιτική για τον Δήμο άμεσα εφαρμόσιμη, όσο και αναγκαία. Δεν είναι τόσο δύσκολο να λειτουργήσει η πόλη πιο δημοκρατικά. Με διαδικασίες και διαβούλευση. Δεν είναι τόσο δύσκολο να υπάρξουν απολογισμοί και δημόσιος έλεγχος. Δεν είναι τόσο δύσκολο να υπάρξει επικοινωνία και αλληλόδραση

μεταξύ των συλλόγων, των φορέων και των συλλογικοτήτων της πόλης. Ούτε είναι δύσκολο να αναβαθμίζεται κάθε μικρή κατάκτηση σε τοπικό θεσμό. Δεν είναι αυτά επαναστατικά ή ανεφάρμοστα.

Αδιανόητο αντίθετα, είναι αυτό που ζούμε σήμερα στον Δήμο, να μην έχουμε ιδέα για τα οικονομικά του, για την κατάσταση των πραγμάτων, για το πού πατάμε και πού βρισκόμαστε, για το τι παραλάβαμε, να αφηνόμαστε στο μπάχαλο, την αδιαφάνεια, στις ερμητικά κλειστές διοικήσεις. Γι’ αυτό μιλάμε για επένδυση στη συμμετοχικότητα και για μεταβολισμό ανάμεσα στον δημότη και την εκάστοτε δημοτική αρχή. Ως αντίδοτο στην υποβάθμιση, στην υποχώρηση κάθε ποιότητας και κάθε λειτουργικότητας, στη διάλυση που επικρατεί σε κάθε τομέα της καθημερινότητας.

Είναι η κατηφόρα το κεντρικό ζήτημα. Αυτό να δούμε. Η παρακμή και η αντιμετώπισή της, η γενικευμένη κατάσταση διάλυσης και απορρύθμισης, η οποία, επειδή «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι», έρχεται και διοχετεύεται στους Δήμους από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Ένα σκηνικό που έχει ήδη καταρρεύσει και απομένει ως φάρος της παρακμής, το μόνο που κάνει είναι να μεταλαμπαδεύει τις άθλιες πρακτικές του σε τοπικό επίπεδο και να τα κάνει όλα σαν τα μούτρα του.

Όσοι λοιπόν μας ρωτούν «τι θα κάνετε;», όσοι στο ξεκίνημα της πενταετίας μας προτείνουν αντιδεξιά μέτωπα, συνήθως οι ίδιοι που προηγουμένως αγνόησαν κάθε ζήτημα δημοκρατίας και συμμετοχής, η απάντηση είναι ακριβώς αυτή. Δεν βλέπουμε έτσι την πολιτική. Δεν την αντιλαμβανόμαστε με μέτωπα, με στρατόπεδα, με άγονα διλλήματα. Αντίθετα, τα πράγματα θα κινηθούν, εάν αποφασίσουμε να σταθούμε απέναντι στη διάλυση και την απορρύθμιση, εάν αγωνιστούμε να μπει ένα τέλος στην κατηφόρα.  

Αυτό λοιπόν είναι το ζητούμενο. Ξέρουμε ότι ο χώρος της αυτοδιοίκησης είναι δύσκολος και πολυσύνθετος. Ξέρουμε ότι μικρές προσπάθειες σαν τη δική μας, συνήθως μένουν ανολοκλήρωτες, ότι εξαντλούνται στα επιφανειακά, στα προφανή, στα «εύκολα» ή χάνονται σε εκλογικούς σχεδιασμούς και παζάρια. Αλλά εμείς έχουμε ήδη μια μικρή ιστορία πίσω μας. Και χρόνια επιμονής. Και ξέρουμε, ότι η αυτοδιοίκηση είναι ο πιο ζωντανός και προνομιακός χώρος για να υπερβεί κανείς όλες τις δυσκολίες και όλα τα εμπόδια, για να βρει ανάσες και προοπτικές, να συναντηθεί με άλλους πολίτες. Και ακόμη, ότι οι Δήμοι είναι το πιο κατάλληλο υπόστρωμα για να ξεπροβάλουν ακηδεμόνευτες πρωτοβουλίες, ικανές να αντισταθούν και να δημιουργήσουν μια άλλη πραγματικότητα.

Αυτό είναι το «σχέδιο». Και τώρα, και για τα επόμενα χρόνια. Μια προσπάθεια που είναι και δική μας, αλλά όχι μόνο δική μας. Που θα εξελίσσεται και μέσα και έξω από μας. Μια προσπάθεια να συναντηθούν όλες οι ζωντανές καταστάσεις της πόλης, σε κάθε επίπεδο, αιτήματα για τον δημόσιο χώρο, ανάγκες για πολιτισμό, για διασκέδαση, επιμόρφωση, για κοινωνικότητα, οπτικές που εστιάζουν στη δημοκρατία και τη συμμετοχή, όλα αυτά μαζί να εκβάλουν στην ίδια κοίτη. Έξω από τον κόσμο του κομματισμού, του παραγοντισμού και της υποσχεσιολογίας.

Αυτό είναι το «σχέδιο». Ένα σχέδιο ανοιχτό, χωρίς διασφαλίσεις, διαρκώς στο όριο, να είμαστε και να μην είμαστε, να μπορούμε και να μην μπορούμε. . Ένα σχέδιο που προχωρά καλύτερα αν συνεννοηθούμε περισσότεροι, περισσότεροι δημότες, περισσότερες δυνατότητες, περισσότερες διαθεσιμότητες να υπερβούμε την ξηρασία, την αποξένωση, τη διάλυση.  

Είμαστε εδώ σήμερα και γιορτάζουμε, επειδή κάτι έχουμε καταφέρει. Δεν έχουμε να σας δώσουμε μόνο υποσχέσεις και σχεδιασμούς. Αλλά και μια καθημερινότητα μέσα στην καθημερινότητα, πράγματα απτά, μια παρουσία με σάρκα και οστά μέσα στην πόλη.

Είμαστε εδώ σήμερα και γιορτάζουμε, επειδή απέναντι στις κάθε λογής υποδείξεις, απέναντι στο «κάντε αυτό ή κάντε το άλλο», επιλέξαμε να πορευτούμε με μισή πράξη και μισή κουβέντα, ΚΑΙ να λειτουργούμε ΚΑΙ να επιχειρούμε να συζητάμε και να καταλαβαίνουμε. Είμαστε εδώ γιατί όπως είπαμε και στις εκλογές, «χωρίς εσάς, τίποτα δεν γίνεται». Και αυτό δεν αλλάζει!

Καλή χρονιά λοιπόν!

Πάμε να την περάσουμε με πολλές δράσεις!