.png?ph=89752c26b8)
Μιράντα Βατικιώτη: «Το μυστικό του βασιλιά των γερανιών»
Ένα χιουμοριστικό, αστυνομικό, κοινωνικό μυθιστόρημα. Μια υπόθεση που εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Αθήνα από το Αιγάλεω μέχρι την Κηφισιά, με ένα πέρασμα από τη Νέα Ερυθραία και με έναν αστυνομικό που, παρά το συνηθισμένο όνομά του, Γιώργος Παπαδόπουλος, δεν μοιάζει καθόλου ούτε με συνηθισμένο δημόσιο υπάλληλο, ούτε με αστυνομικό. Όλα αυτά στο βιβλίο Το μυστικό του βασιλιά των γερανιών της Μιράντας Βατικιώτη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πικραμένος.
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος, στο πρώτο κεφάλαιο, βρίσκεται στο ανακριτικό γραφείο απέναντι στον ένοχο, ο οποίος όμως θα τον ρωτήσει: «Πες μου ειλικρινά, μπάτσε. Ποιον από τους δυο μας θεωρείς δολοφόνο;». Σε όλη την υπόθεση ο αστυνομικός έχει προσπαθήσει να διατηρήσει τον εαυτό του στη θέση του θεατή και να μη γλιστρήσει κατά λάθος στη σκηνή όπου παιζόταν το δράμα. Αυτό όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια υπόθεση που απορροφά κάθε σκέψη του και γεμίζει όλο τον χρόνο του. Όλο τον χρόνο εκτός από τον χρόνο που χρειάζεται για να απαντάει στα επίμονα τηλεφωνήματα της μητέρας του. Μια μητέρα που πρέπει να το πάρει απόφαση ότι δεν θα δει εγγόνια. «Η μάνα όμως είναι ανίκητο θηρίο».
Η αρχή της ιστορίας ξεκινάει από το δεύτερο κεφάλαιο. Όταν ο Γιώργος Παπαδόπουλος διηγείται τη δική του αλήθεια πριν ξαναδώσει τον λόγο στον ένοχο στο τελευταίο κεφάλαιο, λίγο πριν ρίξει αυλαία. Μια αλήθεια που ξεκινάει με ένα επίμονο κουδούνισμα τηλεφώνου. Ενός τηλεφώνου που θα τον οδηγήσει στο Αιγάλεω, σε ένα φοιτητικό διαμέρισμα όπου έχει βρεθεί απανθρακωμένο στην μπανιέρα το πτώμα ενός φοιτητή. Στον τοίχο γραμμένο με αίμα υπάρχει το παράξενο μήνυμα: «Πηγαίνοντας προς τα πίσω, αναπόφευκτα φτάνεις στο μηδέν. Αντίο, καλέ μου». Ποιος δολοφόνος άραγε αποκαλεί το θύμα του «καλέ μου»;
Και όσο περισσότερα στοιχεία συλλέγονται, η υπόθεση όλο και περιπλέκεται. Ο Παπαδόπουλος γνωρίζει ότι «Οι συμπτώσεις είναι για τους αρχάριους και η ζωή κάθε άλλο παρά αρχάρια σεναριογράφος είναι». Από την άλλη: «Εδώ είναι Ελλάδα και δεν έχει νόημα να ψάχνουμε τι έκανε λάθος ο δολοφόνος, αλλά τι έκανε σωστά, εννοώντας πως εδώ στη γούβα που φυτρώσαμε, όλοι τα κάνουν όλα λάθος. Γιατί να εξαιρούνται οι δολοφόνοι; Κι όμως! Μέγα λάθος! Ποτέ μην υποτιμάς κανέναν, ούτε τον εχθρό σου ούτε τον βιότοπό σου», θα σκεφτεί ο Παπαδόπουλος ερευνώντας την υπόθεση με έναν δολοφόνο που έχει αρχίσει να τον τρομάζει. Με έναν δολοφόνο που δίνει το σαφέστατο μήνυμα: «Αλωνίζω ελεύθερος και ποζάρω σαν σταρ του σινεμά στις κάμερες ασφαλείας της γειτονιάς. Να με φοβάστε και να με σέβεστε. Ξέρω πολύ καλά τι κάνω. Και δεν θα με πιάσετε ποτέ».
Τι θα γίνει όμως αν τελικά αποκαλυφθεί η αλήθεια; Την παρατήρηση θα την κάνει ο βοηθός του κεντρικού ήρωα, ο Αλεξάκης, και φαίνεται να έχει δίκιο. Κάποιες αλήθειες καταφέρνουν να μας αλλάξουν ανεπιστρεπτί. Άραγε, κάποια μυστικά μήπως θα ήταν καλύτερα να έμεναν για πάντα θαμμένα;
Σε ένα μυθιστόρημα γεμάτο γεράνια και βιολέτες, τόσο φυτεμένα σε κήπους όσο και σε ονόματα ηρώων, ο Γιώργος Παπαδόπουλος αντιμετωπίζει την κατάσταση μέσα από ένα ιδιαίτερο χιούμορ. «Γιατί τόσο φούξια στα μάτια μου πρωινιάτικα;» θα αναστενάξει αντικρίζοντας τη Ζέτα Παππά, τη συνάδελφό του, που είναι πιο άχρηστη και από αδιάβροχη χαρτοπετσέτα και κάποιο απαράδεκτο βύσμα την τοποθέτησε στη θέση της. «Ειλικρινά, σου βγάζω το καπέλο», θα του πει εκείνη για μια μικρή επιτυχία και ο Παπαδόπουλος θα σκεφτεί: «Για μια στιγμή ένιωσα ευγνωμοσύνη που δεν φορούσε καπέλο. Δεν ήθελα να ξέρω πώς θα ήταν το καπέλο της Ζέτας Παππά».
Οι ήρωες σκιαγραφούνται μέσα από τη ματιά του κεντρικού ήρωα, με το ιδιαίτερο χιούμορ της Μαρίνας Βατικιώτη. «Σε πλήρη έκσταση, με μάγουλα κατακόκκινα από την ανοίκεια γι’ αυτόν διαδικασία της γραμμικής σκέψης, συνέχισε τον συλλογισμό του», θα πει ο Παπαδόπουλος για τον βοηθό του, Αλεξάκη, στον οποίο καταλογίζει γενικά βλακεία, παρότι η βοήθειά του είναι σημαντική.
Η Μιράντα Βατικιώτη αποδεικνύει ότι η ελληνική αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα έχει αρχίσει να δίνει σημαντικά έργα και οι Εκδόσεις Πικραμένος έχουν κερδίσει τον δικό τους ιδιαίτερο ήρωα.
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος είναι ένας αστυνομικός με κάποιες προσωπικές ιδιαιτερότητες, τις οποίες όμως η συγγραφέας δεν νιώθει την ανάγκη να διατυμπανίσει, όπως συχνά συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις. Στο μεταξύ, ειρωνεύεται την ανάγκη που έχει ο συνάδελφός του «Να μιλήσουμε σαν άντρες». «Πάλι καλά που το διευκρίνισε, γιατί εγώ είχα κατά νου να μιλήσουμε σαν φριτέζες», θα σκεφτεί ο Παπαδόπουλος, για να συνεχίσει: «Δυστυχώς, το φλερτ μεταξύ βαρβάτων διακόπηκε από τον Αλεξάκη, που άνοιξε την πόρτα του σαλούν και μπήκε με τον σουρωμένο φυσικό χυμό πορτοκάλι. Κρίμα που δεν είχαμε μια μεγάλη μπάρα στο γραφείο να του σπρώξει το ποτό του κατά μήκος της και να ολοκληρωθεί το σενάριο».
Θέματα της καθημερινότητας παρουσιάζονται και αυτά με χιούμορ, έτσι ώστε ξεχνάς κάποιες στιγμές ότι διαβάζεις ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. «Χίλιες φορές να δουλεύω στο Εγκλημάτων Κατά ζωής και να ψάχνω να βρω δηλωμένους φονιάδες με φόβο μην κάνω λάθος, παρά να δουλεύω στην Τροχαία και να έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος με εν δυνάμει φονιάδες που δεν μπορείς τίποτα άλλο να τους κάνεις πέρα από το να τους κόψεις μια κλήση».
Δεν μπορούν όμως όλα τα θέματα να προσεγγιστούν χιουμοριστικά. Διότι μέσα στο βιβλίο αναδεικνύονται: «τόσα οικογενειακά δράματα που καλούμουν να ακούσω προσεκτικά!». Και πολλές φορές δεν είναι ευδιάκριτο το σωστό από το λάθος. Άραγε, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; «Τι μπορείς να κάνεις για την αγάπη; Τι βάρος να επωμιστείς; Ποιος έχει δίκιο; Η νομοθεσία αρκεί να δείξει το δίκιο;»
Διαβάζει κανείς στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ένα γράμμα που απευθύνει ο Γιώργος Παπαδόπουλος σε συνάδελφό του, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «Το μόνο σίγουρο είναι πως από δω και πέρα κανένας μας ποτέ ξανά δεν θα τηγανίσει ανέμελος πατάτες». Πριν διαβάσει κανείς το βιβλίο, αναρωτιέται τι σχέση μπορεί να έχουν οι τηγανητές πατάτες με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Όση ίσως έχουν και με τον ήχο της βροχής. Αυτό όμως για να το ανακαλύψει κανείς θα πρέπει να διαβάσει το βιβλίο της Βατικιώτη, η οποία με ξεχωριστή μαεστρία ρυθμίζει τη διάθεση του αναγνώστη από την ευθυμία στην αγανάκτηση, από την αγανάκτηση στην αγωνία, από την αγωνία στην ανακούφιση, από την ανακούφιση στην απορία. Και τον αφήνει με ανυπομονησία να περιμένει το επόμενο βιβλίο της στο οποίο θα πρωταγωνιστεί ο ξεχωριστός, παρά το συνηθισμένο όνομά του, Γιώργος Παπαδόπουλος.
Η Μιράντα Βατικιώτη αποδεικνύει ότι η ελληνική αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα έχει αρχίσει να δίνει σημαντικά έργα και οι Εκδόσεις Πικραμένος έχουν κερδίσει τον δικό τους ιδιαίτερο ήρωα.
Το μυστικό του βασιλιά των γερανιών
Ένα ημερολόγιο εξιχνίασης φόνου
Μιράντα Βατικιώτη
Πικραμένος
456 σελ.
ISBN 978-960-6628-94-8
Τιμή €18,00
πηγή : diastixo.gr