Μελέτες δοκίμια-Θανάσης Παπανδρόπουλος: «Δημήτρης Δασκαλόπουλος. Η θητεία ενός Ίκαρου» κριτική του Θανάση Αντωνίου

2016-05-12 17:53

«Ο ανεξέλεγκτος καπιταλισμός- καζίνο αποδείχθηκε ότι υπονομεύει τη μακρόχρονη ανάπτυξη, δοκιμάζει την κοινωνική συνοχή και παραβλέπει το περιβάλλον». Η φράση αυτή ανήκει στον βιομήχανο και πρώην πρόεδρο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Δημήτρη Δασκαλόπουλο, και την εκφώνησε σε δημόσια ομιλία του το φθινόπωρο του 2008, κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του. Πρόκειται για έναν μάλλον ασυνήθιστο για βιομήχανο αφορισμό.

Η οκταετής θητεία του Δημήτρη Δασκαλόπουλου στη θέση του προέδρου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (2006-2014) έχει προκαλέσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από κάθε άλλου προκατόχου του και το παρόν είναι ένα από τα τρία βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει τα δύο τελευταία χρόνια για το έργο του στο Σύνδεσμο.

Στις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει, παράλληλα με την πολιτεία του Δ. Δασκαλόπουλου στον ΣΕΒ, την πορεία των συζητήσεων και των αποφάσεων που έθεσαν την Ελλάδα υπό διεθνή κηδεμονία, καθώς ο Θ. Παπανδρόπουλος, σαν καθαρόαιμος οικονομικός αναλυτής, παρακολουθεί την ιστορία της περιόδου κυρίως μέσα από τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις.

Προς τη χρεοκοπία
Οι κύριοι λόγοι είναι τρεις: α) ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος προσπάθησε να διαμορφώσει ένα νέο δημόσιο πρόσωπο για τον ιστορικό θεσμικό φορέα που εκπροσωπούσε, β) ο ίδιος ο Δ. Δασκαλόπουλος, ως επιχειρηματίας και ως persona διέφερε αρκετά από την εικόνα που είχε η ελληνική κοινωνία για τον πρόεδρο του κορυφαίου εργοδοτικού φορέα και γ) η θητεία του συνέπεσε με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που έζησε η χώρα και την υιοθέτηση των αυστηρότερων μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας που έχουν εφαρμοστεί μεταπολεμικά σε ευρωπαϊκό κράτος.

Στο παρόν έργο, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες δημοσιογράφους, ο Θανάσης Παπανδρόπουλος, μάχιμος εδώ και δεκαετίες στο οικονομικό κι επιχειρηματικό ρεπορτάζ, αναλύει την πορεία του Δ. Δασκαλόπουλου στο τιμόνι του ΣΕΒ και για να το κάνει χρησιμοποιεί κείμενα από ομιλίες, από δημόσιες παρεμβάσεις, από εισηγήσεις του σε ολομέλειες του Συνδέσμου, αλλά και αποσπάσματα συνεντεύξεων ή επιστολών του σε ελληνικά και ξένα media. Ταυτόχρονα ο Θ. Παπανδρόπουλος βρίσκει την ευκαιρία να εξηγήσει στον αναγνώστη τους λόγους για τους οποίους, σύμφωνα με τον ίδιο, το ελληνικό κράτος βρέθηκε ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία· από την άποψη αυτή το βιβλίο δεν είναι μόνο η παρουσίαση των λεχθέντων και πεπραγμένων του προέδρου Δ. Δασκαλόπουλου, αλλά ένα σχετικά πλήρες χρονικό της ελληνικής οικονομίας από το 2006 μέχρι τις μέρες μας και του πολιτικοκοινωνικού δράματος που περιέχει αυτή η περίοδος.

Από τον Μάιο του 2006, όταν ο Δ. Δασκαλόπουλος ανέλαβε τα ηνία του ΣΕΒ, άρχισε η συστηματική προσπάθειά του να θέσει επί τάπητος τις αγκυλώσεις της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Παράλληλα ο πετυχημένος επιχειρηματίας, θεσμικός παράγοντας της βιομηχανίας τροφίμων και ποτών και συλλέκτης έργων τέχνης, προσπαθούσε να διατυπώσει εφικτές αλλά και ουσιαστικές προτάσεις για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής επιχείρησης και οικονομίας, μιας και έβλεπε, απόλυτα καθαρά όπως απέδειξε η συνέχεια, ότι η ελληνική οικονομία θα πέσει στα βράχια.

Παραγωγική αναπροσαρμογή
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Θ. Παπανδρόπουλος, ο Δ. Δασκαλόπουλος θεωρούσε λανθασμένη τη διαδικασία εισόδου της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εκτιμούσε όμως ότι ήταν ακόμα χειρότερη η πορεία μας εντός της κατά τη διάρκεια της πρώτης πενταετίας. Πίστευε πως μόνο μέσω μιας ‘εθνικής παραγωγικής αναπροσαρμογής’ θα μπορούσε η Ελλάδα να σταθεί απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους της. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ. Όπως όλοι οι συνάδελφοί του, πρώην πρόεδροι του ΣΕΒ, έτσι κι ο Δ. Δασκαλόπουλος θεωρούσε ο δημόσιος τομέας αποτελούσε τη μεγαλύτερη τροχοπέδη για τον εκσυγχρονισμό και τη μετεξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας σε μια ευρωπαϊκή και δεν έπαψε ούτε στιγμή, κατά τη διάρκεια της οκτάχρονης παρουσίας του στην ηγεσία του ΣΕΒ, να καυτηριάζει τα κακώς (δημόσια) κείμενα.

Ξεκινάει από τις βουλευτικές εκλογές του 2007, συνεχίζει με την πιστωτική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ και βρήκε την ελληνική οικονομία με ένα δημόσιο χρέος ύψους 275 δισ. ευρώ και εξωτερικό έλλειμμα του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος στο 14%, παρακολουθεί την πανικόβλητη ‘παράδοση’ της εξουσίας από τον Κ. Καραμανλή στον Γ. Παπανδρέου το φθινόπωρο του 2009, τη βιαστική προσφυγή στο ΔΝΤ το 2010, τα πρώτα μέτρα που συνόδευαν την προσφυγή εκείνη, τη συζήτηση περί «καλού» και «κακού» χρέους, κ.ά.

Ο Δ. Δασκαλόπουλος και ο ΣΕΒ θεώρησαν εκείνα τα πρώτα πακέτα μέτρων «οδυνηρά και άδικα για όλους όσοι τα υφίστανται, ωστόσο αναπόφευκτα μετά από τόσες δεκαετίες ολιγωρίας και ατολμίας», γρήγορα όμως διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να φέρουν –ούτε καν να πυροδοτήσουν– την ανάπτυξη καθώς, εκτός από την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, ο Δ. Δασκαλόπουλος ζητούσε μια άλλη πολιτική πορεία, έναν άλλο οικονομικό προσανατολισμό, μια άλλη επενδυτική φιλοσοφία η οποία δεν εμφανίστηκε ποτέ.

Μήπως όμως όλες αυτές οι προϋποθέσεις της ανάπτυξης, που ο πρόεδρος του ΣΕΒ θεωρούσε ως αναγκαία συνθήκη, δεν θα μπορούσαν ποτέ να εμφανιστούν κάτω από το βάρος μιας συνολικά τόσο λανθασμένης οικονομικής πολιτικής; Εδώ η ζωή μοιάζει να «κλείνει» πονηρά το μάτι τόσο στον Δ. Δασκαλόπουλο, όσο και στο Θ. Παπανδρόπουλο και τους υποστηρικτές των μνημονίων.

Δημήτρης Δασκαλόπουλος
Η θητεία ενός Ίκαρου – ΣΕΒ 2006-2014
Θανάσης Παπανδρόπουλος
Παπαζήσης
272 σελ.
ISBN 978-960-023-200-4
Τιμή € 16,96

Πηγή : diastixo.gr