Ισίδωρος Καρδερίνης-Δολοφονία στο νεκροταφείο από τις εκδόσεις Μέθεξις

2019-01-24 18:00

Ο δικαστής Άγγελος Λαϊνόπουλος δολοφονείται με τρεις σφαίρες στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Την έρευνα για την εξιχνίαση του στυγερού εγκλήματος αναλαμβάνει ο αστυνόμος του τμήματος Ανθρωποκτονιών της Ελληνικής Αστυνομίας Γιώργος Σερίφης.

Ο Σερίφης κατασταλάζει ότι πρέπει να αναζητήσει τον δολοφόνο μέσα από τρεις υποθέσεις που είχε εκδικάσει κατά την τελευταία δεκαετία ο Λαϊνόπουλος, ως πρόεδρος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών.  Συγκεκριμένα, μια υπόθεση πλαστογραφίας και κακουργηματικής φοροδιαφυγής σε βάρος του Δημοσίου, μια υπόθεση λαθρεμπορίου ναρκωτικών και εμπορίου λευκής σαρκός και μια υπόθεση τρομοκρατίας. Έτσι, προκύπτουν τρεις ύποπτοι.

Στην πορεία της έρευνας προκύπτουν άλλοι δυο ύποπτοι. Ποιος από τους πέντε είναι ο δολοφόνος;

                Ισίδωρος Καρδερίνης

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Ισίδωρος Καρδερίνης γεννήθηκε στο Χαϊδάρι Αττικής το 1967. Είναι μυθιστοριογράφος, ποιητής και αρθρογράφος. Έχει σπουδάσει οικονομικές επιστήμες και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στην τουριστική οικονομία. Άρθρα του έχουν αναδημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και sites σε πολλές χώρες. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά και έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και λογοτεχνικές στήλες εφημερίδων. Έχει εκδώσει στην Ελλάδα επτά ποιητικά βιβλία και τρία μυθιστορήματα. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και εκδoθεί στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία.

Facebook: Karderinis Isidoros

Twitter: isidoros karderinis

Το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου βρίσκεται στη Νέα Φιλαδέλφεια, που είναι ένα όμορφο προάστιο στη βόρεια πλευρά της Αθήνας. Εκείνο το παγωμένο, μελαγχολικό και καταθλιπτικό απομεσήμερο της Τρίτης 15 Φεβρουαρίου υπήρχαν ελάχιστοι άνθρωποι ανάμεσα στα διάσπαρτα κατάλευκα μνήματα. Ο πανύψηλος πέτρινος μαντρότοιχος που το περιτριγύριζε, διαχώριζε τον σιωπηλό και ατάραχο κόσμο των νεκρών από τον πολύβουο, φασαριόζικο και μάταιο κόσμο. Ο θυμωμένος αγέρας με τη βουερή του πνοή λύγιζε τα θεόρατα σπαθωτά κυπαρίσσια. Τα λουλούδια, τα αγριόχορτα κι οι θάμνοι βολόδερναν στα άγρια αγγίγματά του. Τα γκριζόμαυρα σύννεφα πύκνωναν στον μουντό ουρανό και προμήνυαν καταιγίδα. Τα κατάμαυρα κοράκια σκορπούσαν αδιάκοπα τις πνιχτές κραυγές τους.

Δύο εργάτες του νεκροταφείου μαζί με έναν αδύνατο νεαρό βάδιζαν με γρήγορα βήματα προς ένα μακρινό απομονωμένο μνήμα, κοντά στον γκριζωπό μαντρότοιχο. Στα χέρια τους κρατούσαν βαριοπούλες, τσάπες και φτυάρια. Επρόκειτο να βγάλουν από τον τάφο τον πατέρα του νεαρού, που είχε πεθάνει από μια σπάνια ανίατη ασθένεια πριν από τρία χρόνια.

Σε μερικά λεπτά έφτασαν στο μνήμα και ξεκίνησαν το μακάβριο έργο τους. Πρώτα έσπασαν τα πάλλευκα μάρμαρα κι έπειτα άρχισαν να σκάβουν. Σε λίγο φάνηκε η μαύρη σαπισμένη κάσα και το μισολιωμένο σώμα του νεκρού. Το κεφάλι είχε μετατραπεί σε κρανίο, τα πόδια είχαν λιώσει από τα γόνατα και κάτω, αλλά το υπόλοιπο σώμα ήταν άλιωτο και πρησμένο.

-Έπαιρνε φάρμακα; ρώτησε ο ένας εργάτης.

-Ναι, πολλά, απάντησε με δακρυσμένα μάτια ο νεαρός.

-Πρέπει να τον θάψουμε σε άλλον κατάλληλο χώρο για ένα χρόνο, παρενέβη ο δεύτερος εργάτης. 

Όταν ολοκλήρωσαν την εκταφή, έβαλαν τα μαυρισμένα κόκκαλα σε ένα αργυρόχρωμο μεταλλικό κουτί, φόρτωσαν εν συνεχεία το άλιωτο σώμα σε ένα ειδικό καρότσι και ξεκίνησαν για τον νέο χώρο ταφής. Δεν είχαν προχωρήσει περισσότερο από είκοσι μέτρα, όταν ο πρώτος εργάτης κραύγασε:

-Ένα πτώμα! 

Πλησίασαν γρήγορα και είδαν ότι το πτώμα ήταν μπρούμυτα πεσμένο πάνω στην οριζόντια πλάκα ενός μνήματος, που είχε κατακοκκινίσει από το αίμα. Ο δεύτερος εργάτης έσκυψε και το αναποδογύρισε.

-Ο δικαστής Λαϊνόπουλος!..., φώναξε δυνατά ο νεαρός.

Μέσα σε ελάχιστα λεπτά έφτασε στο μνήμα ο αστυνόμος του τμήματος Ανθρωποκτονιών της Ελληνικής Αστυνομίας Γιώργος Σερίφης μαζί με τον υπαστυνόμο Δημήτρη Κεράνη, που έτυχε να βρίσκονται στη γύρω περιοχή για κάποια έρευνα. Ο υπαστυνόμος Κεράνης έβγαλε από τη δεξιά τσέπη του σακακιού του μια μικρή φωτογραφική μηχανή και άρχισε να φωτογραφίζει το πτώμα και τον τόπο της δολοφονίας.

-Δημήτρη, να ειδοποιήσεις αμέσως τον εισαγγελέα, τον ιατροδικαστή, τη Σήμανση κι ένα ασθενοφόρο για να παραλάβει το πτώμα, πρόσταξε μετά από λίγο ο αστυνόμος Σερίφης.

-Μάλιστα, κύριε αστυνόμε.

Η θλιβερή είδηση της δολοφονίας του προέδρου Εφετών Αθηνών και εκλεγμένου αρεοπαγίτη Άγγελου Λαϊνόπουλου συγκλόνισε τη χώρα και έκανε ως πρώτο θέμα τον γύρο όλων των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η σύζυγός του, Σοφία, μόλις πληροφορήθηκε το τραγικό γεγονός, έσπευσε συντετριμμένη στο νεκροτομείο Αθηνών, όπου είχε μεταφερθεί η σωρός του.

-Αχ, Άγγελέ μου, σε σκότωσαν!..., ξεφώνιζε απαρηγόρητα μες στα αναφιλητά της, ενώ έσκυψε και τον φίλησε στο παγωμένο, κάτωχρο και πληγιασμένο μέτωπό του.........ϊνόπουλος ζούσε από τότε που παντρεύτηκε, πριν τριάντα τρία χρόνια, σε μια όμορφη πευκόφυτη μονοκατοικία στη Γλυφάδα, που είναι ένα σαγηνευτικό προάστιο στη νοτιοδυτική παραλιακή ζώνη της Αττικής. Η σύζυγός του, που ήταν δύο χρόνια μικρότερή του, ήταν δικηγόρος και διατηρούσε γραφείο στην ίδια πόλη. Ο μονάκριβος γιος τους είχε κατορθώσει να εκλεγεί, πριν δυόμισι χρόνια, λέκτορας Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.........