Γιώργος Αγγελίδης: «Η αυτοκρατορία του φεγγαριού» κριτική της Έρικας Αθανασίου

Η αυτοκρατορία του φεγγαριού είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας Η καρδιά του δαίμονα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anima. Μια καρδιά, έστω και δαίμονα, είναι φυσικό να εκδοθεί από εκδόσεις που έχουν σχέση με την ψυχή. Ο ήρωας της ιστορίας, προσπαθώντας να σώσει την ψυχή του, πρέπει να τα βάλει με την καρδιά του δαίμονα σε μια αυτοκρατορία που, κρυμμένη στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, υπακούει στους δικούς της νόμους.

Ο μόλις εικοσάχρονος συγγραφέας, Γιώργος Αγγελίδης, μας παρασέρνει σε 335 σελίδες μυστηρίου, όπου παρακολουθούμε τον κόσμο του ήρωα να γκρεμίζεται όταν δολοφονείται ο πατέρας του για να ακολουθήσει η μητέρα του, όταν αυτός δεν υποκύπτει στις πιέσεις μιας μυστηριώδους γυναίκας, που εκπέμπει κακία. Σύντομα εξαφανίζεται και ο αδελφός του και μένει μόνος του, αντιμέτωπος με τις παράλογες απαιτήσεις της γυναίκας. Μια γυναίκα που οπλίζει το χέρι του και ζητάει να σκοτώσει ένα νεαρό κορίτσι, προκειμένου να του επιστρέψει ζωντανό τον αδελφό του.

Ένα νεαρό κορίτσι που, εκτός από την ομορφιά της, διαθέτει το χάρισμα να διαβάζει τη σκέψη του. Ένα κορίτσι, το οποίο χρειάζεται τη βοήθειά του. Ένα κορίτσι που τον καλεί να βρουν μαζί απαντήσεις στην Αυτοκρατορία του φεγγαριού, στη σκοτεινή πλευρά της σελήνης όπου κρύβεται μια προφητεία.

Ο Αγγελίδης παρακολουθεί με συνέπεια τις συναισθηματικές μεταπτώσεις του ήρωά του, την απελπισία, την ελπίδα, την υπεράνθρωπη προσπάθεια, την ανάγκη του να βοηθήσει τον αδελφό του –τον μόνο άνθρωπο που του απέμεινε–, τον έρωτα που αρχίζει να νιώθει σιγά σιγά, τον θαυμασμό του για έναν κόσμο που δεν φανταζόταν, καθώς και τις αμφιβολίες του, παρασύροντας τον αναγνώστη να βιώσει ανάλογα συναισθήματα.

Ο συγγραφέας με υλικό την έντονη φαντασία του δημιουργεί μια αυτοκρατορία με δικούς της νόμους, όπου η είσοδος δεν μπορεί να επιτραπεί στους ανθρώπους.  Επιτρέπεται όμως στον αναγνώστη που παρακολουθεί το στήσιμο ενός κόσμου που δεν υπάρχει πουθενά στη γη, με μαύρες λίμνες, ψηλά κάστρα, επικίνδυνα μονοπάτια, πέτρινες γέφυρες που εισέρχονται σε λαβύρινθους, ποτάμια που μετατρέπονται σε καταρράκτες. Μια πανάρχαια αυτοκρατορία, κρυμμένη στο εσωτερικό της σελήνης, με πέντε αφέντρες, όλες τους προικισμένες με μοναδικές δυνάμεις. Ένας δαίμονας που προσπαθεί να σπείρει την καταστροφή. Οι πέντε θα καταφέρουν τελικά να τον φυλακίσουν σε μια πέτρινη φυλακή. Και οι πέντε μαζί – μπορούν σχεδόν τα πάντα όταν είναι ενωμένες. Η εξέλιξη της ιστορία βασίζεται στον μύθο που στήνει δεξιοτεχνικά ο συγγραφέας για την Αυτοκρατορία και το φυλακισμένο δαίμονα. Για την προφητεία που συνδέει τους απογόνους των πέντε και την καρδιά του δαίμονα.

Με άνεση ο Αγγελίδης περιγράφει την αυτοκρατορία της φαντασίας του, με τα μυστηριώδη πλάσματα που την κατοικούν, μυώντας τον αναγνώστη στα μυστικά της. Μια αυτοκρατορία με καθαρό αέρα, που δεν είναι ακόμα μολυσμένος από τα καυσαέρια της γης και γι’ αυτό προκαλεί κάψιμο στα πνευμόνια.

Οι ήρωες θα βρεθούν στην Αυτοκρατορία ακριβώς την ημέρα που θα πραγματοποιηθεί μια τελετή που λαμβάνει χώρα κάθε εκατόν είκοσι δύο χρόνια. Μια τελετή που ζητάει αυτόν που θα καταφέρει έναν άθλο. Και αυτός ο κάποιος, διαπιστώνει γρήγορα ο ήρωας, δεν είναι άλλος από τον ίδιο. Όλα όσα έγιναν, έγιναν για να τον οδηγήσουν στο κέντρο της τελετής.

Ο Αγγελίδης παρακολουθεί με συνέπεια τις συναισθηματικές μεταπτώσεις του ήρωά του, την απελπισία, την ελπίδα, την υπεράνθρωπη προσπάθεια, την ανάγκη του να βοηθήσει τον αδελφό του –τον μόνο άνθρωπο που του απέμεινε–, τον έρωτα που αρχίζει να νιώθει σιγά σιγά, τον θαυμασμό του για έναν κόσμο που δεν φανταζόταν, καθώς και τις αμφιβολίες του, παρασύροντας τον αναγνώστη να βιώσει ανάλογα συναισθήματα.

Είναι όμως τα πράγματα όπως φαίνονται; Μπορεί να είναι σίγουρος για το ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός στην ιστορία; Ο συγγραφέας χειρίζεται με επιδεξιότητα τις ανατροπές, δημιουργώντας διαρκώς νέα δεδομένα, που πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν.

Το τέλος της ιστορίας αφήνει τον αναγνώστη με νέες αγωνίες. Ίσως επειδή δεν είναι το τέλος. Είναι μόνο το τέλος του πρώτου μέρους της τριλογίας Η καρδιά του δαίμονα. Και σε κάνει να θέλεις να διαβάσεις και το δεύτερο. Το τέλος της ιστορίας σε αφήνει με ανησυχίες για τους ήρωες που σε συντρόφευσαν για πάνω από 300 σελίδες. Η δικαίωση δεν έχει έρθει.

«Η παρουσία στεκόταν ακίνητη παρατηρώντας την άμμο να περικυκλώνει αργά το βράχο. Ήξερε πως αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα αντίκριζε το φως για αρκετό καιρό. Κι όμως, αυτό δεν την στεναχωρούσε. Γιατί ήξερε πως έτσι ήταν γραφτό να συμβεί. Γιατί ήξερε πως ενώ στην ουσία ήταν ακόμη μονάχα η αρχή, τότε, όταν ο πύργος θα αναδυόταν ξανά στην επιφάνεια, το τέλος θα πλησίαζε. Θα είχε σχεδόν φτάσει».

Φοιτητής του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ο Γιώργος Αγγελίδης αναφέρει ότι η στήριξη του παππού του συνέβαλε ώστε να δει την αυτοκρατορία που φαντάστηκε να μετατρέπεται σε βιβλίο. Σε ένα βιβλίο γεμάτο εικόνες που δημιουργούν έναν κόσμο που σε πείθει ότι ίσως και να μπορούσε να υπάρξει.

Η αυτοκρατορία του φεγγαριού
Η καρδιά του δαίμονα
Γιώργος Αγγελίδης
Anima Εκδοτική
340 σελ.
ISBN 978-618-5184-00-1
Τιμή € 18,00

Πηγή : diastixo.gr