.png?ph=89752c26b8)
Freddie Frampton - Blend EP
Freddie Frampton makes his debut on Hot Since 82’s acclaimed Knee Deep In Sound imprint with a mighty 3-tracker that follows on from the label boss’ key support for Frampton’s huge ‘Black Betty’. The London producer has a history that stretches back to working alongside legends like Carl Cox at seminal nightclubs in the capital in the early ‘90s, and his resurgent production career is seriously delivering the goods.
Infectious from the word go, ‘When You’re Alone’ kicks off with a loose, shuffling percussive groove punctuated by deft little techy synth notes. Rolling drums create more urgency as a filtered vocal loop slowly eases up. A snippet of a euphoric piano chord refrain gives a taste of what’s to come as the languidly grooving bassline drops in. The first break sees a powerful chord progression play out on the beautifully honed pianos before an unmistakable vocal sample drops in to add more drama. Monotone synth stabs arrive to build the groove further while heavily reverbered hits add atmospheric depths. It’s a big room sound but without being overblown. The pianos and vocals are allowed to take centre stage in the main break before we thrust headfirst back into the stripped-back groove. “This track was inspired by a combination of ‘Buggin’’ — a certain bluesy rock anthem — and a whole lotta groove from here, there and everywhere” says Frampton. “From the very moment I first played the piano chords, I knew I was onto something and absolutely delighted with the results. When I play this track out it never fails to get an awesome crowd reaction. I guess you could call it a nod back to the late ‘80s / early ‘90s period when piano ruled the roost.”
Miss Mouse kicks off with shaker-style hi-hats and muffled flute notes. A galloping tribal rhythm soon kicks into life, with distorted toms thumping away under heavily swung wooden percussion. Trippy vocal samples arrive to build the atmospherics while throbbing bass note joins the fray. A mini breakdown sees Frampton get busy on his guitar, playing sorrowful chords with an almost flamenco flavour to them. “I’ve had a long love / hate relationship with the guitar throughout my life, and always wanted to fuse the guitar with house. I’ve built a nice little library of seriously old rare vocals which, so after some painstaking audio editing, I took a break, switched to the guitar and the main riff jumped right out at me.” The bluesy vocal reveals itself in ghostly fashion, filtering in and out of focus as the arrangement chops and changes. The haunting feel continues throughout the track as the vocal and guitars combine succinctly, with plenty of space between to let the rhythms flow. “This is the track I’m most proud of” he says. “I think it comes closest to summing up what I’m all about. Where does it fit in today's music scene? I have no idea, and I guess that's another reason why I'm so proud of it.”
Sharp hi-hats and infectious woodblock rhythms start to build the groove on melodic techno track ‘Shine’ before muted, atmospheric sounds and a commanding lead synth cut through the mix. A lead synth unfolds into a slow-burning melodic progression that’s tinged with darkness as tribal percussion builds a meatier groove. Slowly but surely the bass pressure increases as the brooding synth switches to a different pattern and heavenly female wailing takes the track higher. Delicate chord stabs lace the underbelly of the track as we’re plunged into the swirling breakdown, a masterclass in tension and release cuts sharply against the drop. “Techno to me represented hardcore tracks such as ‘Dominator’ and ‘Energy Flash’” says Frampton, “so to learn of a genre called melodic techno was a real WTF moment and I couldn't wait to get cracking my own interpretation of this genre. From Jean Claude Ades to Bedouin, I like to think there's a little something for everyone in this track, even if you're not a big fan of the melodic techno genre.”
Hot Since 82 has been pushing Frampton’s sound for a while now, with huge reactions for some of his unreleased material that he dropped in recent sets such as at Cercle’s party in one of the ‘Game Of Thrones’ filming locations. This looks set to be a very fruitful relationship.
Ο Freddie Frampton κάνει το ντεμπούτο του στο Hot Appreciated Knee Deep In Sound του 82 με ένα ισχυρό 3 tracker που είχε την υποστήριξη του αφεντικού της εταιρείας για την τεράστια επιτυχία «Black Betty» του Frampton. Ο παραγωγός του Λονδίνου έχει μια ιστορία που απλώνεται πίσω από το να δουλεύει παράλληλα με θρύλους όπως ο Carl Cox στα νυχτερινά κέντρα της πρωτεύουσας στις αρχές της δεκαετίας του '90 και η ανανεωμένη καριέρα παραγωγής του, παραδίδει τα αγαθά στα σοβαρά.
Επηρεασμένος από τη λέξη go, «Όταν είσαι μόνος» ξεκινάει χαλαρά, ανακατεύοντας κρουστικό ρυθμό με μικρές τεχνικές συνθέσεις. Τα κυλινδρικά τύμπανα δημιουργούν μεγαλύτερο παλμό καθώς ο φιλτραρισμένος φωνητικός βρόχος σιγά-σιγά χαλαρώνει. Ένα απόσπασμα από μια ευφημιστική απόδραση της χορδής του πιάνο δίνει μια γεύση από αυτό που πρόκειται να έρθει καθώς ο μαλακός ήχος του μπάσο μπαίνει μέσα. Το πρώτο μέρος βλέπει μια δυνατή εξέλιξη της χορδής να παίζει στα όμορφα σφυρηλατημένα πιάνα πριν να πέσει ένα αδιαμφισβήτητο φωνητικό δείγμα για να προσθέσει περισσότερο δράμα. Μονότονα βότανα synth φθάνουν για να χτίσουν το groove περαιτέρω, ενώ η βαριά αντήχηση προσθέτει ατμοσφαιρικά βάθη. Είναι ένας μεγάλος ήχος δωματίου, αλλά χωρίς υπερβολική έμφαση, ενθουσιάστηκα με τα αποτελέσματα λέει ο Frampton. Όταν παίζω αυτό το κομμάτι πάντα υπάρχει μια τρομερή αντίδραση από το πλήθος. Υποθέτω ότι θα μπορούσατε να το ονομάσετε ένα νεύμα πίσω στα τέλη της δεκαετίας του '80 / αρχές της δεκαετίας του '90 όταν το πιάνο κυβερνούσε. "
Το Miss Mouse ξεκινάει με παίξιμο στα hi-hats και μπερδεμένους ήχους φλάουτου. Ένας καλπάζοντας φυλετικός ρυθμός σύντομα μπαίνει, με παραμορφωμένο toms που χτυπά μακριά κάτω από βαριά ξύλινα κρουστά. Τα τριπτικά φωνητικά δείγματα φθάνουν για να χτίσουν την ατμόσφαιρα, ενώ παλλόμενο μπάσο εντάσσεται στη ροή. Μια μικρή διακοπή βλέπει τον Frampton να ασχολείται με την κιθάρα του, παίζοντας θλιβερές χορδές με γεύση σχεδόν φλαμένκο. "Είχα μια μακρά σχέση αγάπης / μίσους με την κιθάρα καθ 'όλη τη ζωή μου και πάντα ήθελα να συγχωνεύσω την κιθάρα με το house. Έχω χτίσει μια ωραία μικρή βιβλιοθήκη από πολύ παλιά σπάνια φωνητικά, τα οποία, μετά από κάποια επίπονη επεξεργασία ήχου, έκανα ένα διάλειμμα, πήγα στην κιθάρα και το κύριο riff πήδηξε δεξιά σε μένα. "Το bluesy φωνητικό αποκαλύπτεται με φαινομενικά απλό τρόπο , το φιλτράρισμα και την εσφαλμένη εστίαση καθώς και οι ρυθμίσεις και οι αλλαγές. Η συναρπαστική αίσθηση συνεχίζεται καθ 'όλη τη διαδρομή καθώς οι φωνητικές και οι κιθάρες συνδυάζονται συνοπτικά, με άφθονο χώρο μεταξύ των ρυθμών που επιτρέπουν την ροή. "Αυτή είναι η διαδρομή που είμαι πολύ περήφανος" λέει. "Νομίζω ότι έρχεται πιο κοντά στο να συνοψίσω αυτό που είμαι. Πού ταιριάζει στη σημερινή μουσική σκηνή; Δεν έχω ιδέα, και υποθέτω ότι αυτός είναι άλλος λόγος για τον οποίο είμαι τόσο υπερήφανος γι 'αυτό. "
"Το Techno για μένα αντιπροσώπευσε hardcore κομμάτια όπως" Dominator "και" Energy Flash ", λέει ο Frampton," έτσι ώστε να μάθουμε ένα είδος μουσικής που ονομάζεται melodic techno ήταν μια πραγματική στιγμή WTF και δεν θα μπορούσα να περιμένω τη δική μου ερμηνεία αυτού είδος. Από τον Jean Claude Ades στον Βεδουίνιο, μου αρέσει να σκέφτομαι ότι υπάρχει κάτι για όλους σε αυτό το κομμάτι, ακόμα κι αν δεν είστε μεγάλος οπαδός του μελωδικού ύφους techno. "
Hot Από το 82 έχει σπρώξει τον ήχο του Frampton για λίγο, με τεράστιες αντιδράσεις για κάποιο από το ανούσιο υλικό του που έπεσε σε πρόσφατα σκηνικά όπως στο πάρτι του Cercle σε μία από τις ταινίες του Game Of Thrones. Αυτό φαίνεται να είναι μια πολύ γόνιμη σχέση.
Follow Freddie:
Soundcloud: https://soundcloud.com/freddieframpton
Facebook: https://www.facebook.com/freddieframpton/
Instagram: https://www.instagram.com/freddieframpton/
Twitter: https://twitter.com/freddieframpton
YouTube: https://www.youtube.com/c/FreddieFrampton
Website: https://freddieframpton.com/
Spotify: https://spoti.fi/2T8tIUI