Δράση Βριλήσσια | Μπορούμε να επαναφέρουμε την συνοικιακή κομποστοποίηση;

Με αφορμή μια είδηση που δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία: Στο προηγούμενο Δ.Σ. ο Δήμαρχος παρομοίασε το αυξανόμενο κόστος από την διαχείριση και τα τέλη ταφής των απορριμμάτων μας με «ωρολογιακή βόμβα» στα οικονομικά του Δήμου.

Διατυπώνουμε συνοπτικά μια θέση που έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενες δημοτικές περιόδους: Η διαχείριση των απορριμμάτων μας πρέπει να γίνεται, κατά το δυνατόν, και όλο και περισσότερο, εντός του Δήμου, απασχολώντας όχι μόνο τις δημοτικές Υπηρεσίες αλλά και τους δημότες, αντιμετωπιζόμενους ενίοτε και ως «παραγωγούς».

Η πιο «εύκολη» εφαρμογή αυτή της θέσης βρίσκει έδαφος στην κομποστοποίηση των στερεών οργανικών αποβλήτων του Δήμου, (πρώτη ύλη της οποίας είναι τα κλαδέματα και η χλοοκοπή από τους κήπους καθώς και τα οργανικά από τις κουζίνες των νοικοκυριών), εμπλέκοντας τους δημότες, είτε ως εθελοντές, είτε ως εργαζόμενους, σε κάθε περίπτωση συνεργαζόμενους με τις Υπηρεσίες του Δήμου. Αυτή τη διαδικασία ονομάσαμε (και επιχειρήσαμε να εφαρμοστεί), «Συνοικιακή Κομποστοποίηση».

Υπό αυτή την έννοια, ερωτάται η Δημοτική Αρχή, μήπως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου

να στρέψουμε το ενδιαφέρον των δημοτών και του Δήμου και πάλι στη Συνοικιακή, ώστε αυτή όχι μόνο να μη φαντάζει οικονομικά ελλειμματική αλλά και να αποφέρει έσοδα για τον Δήμο; (Για λόγους που ήδη -5 και 10 χρόνια πίσω- έχουμε εξηγήσει, οι σπόροι τότε δεν ρίζωσαν, δεν καρποφόρησαν για τον Δήμο).

Συγκεκριμένα: Σκέφτεται η δημοτική αρχή να προχωρήσει σε ενεργοποίηση, διεύρυνση και συντονισμό ενός δικτύου δημοτών που κομποστοποιούν τα κλαδέματά τους; Να συμβάλει σε ένα σχέδιο και έναν προγραμματισμό, που θα περιλαμβάνει έξοδα για κάποιες εγκαταστάσεις, για εργαλεία, για τις ροές των υλικών της, προς και από τα πράσινα σημεία που θα θεσμοθετήσουμε;

Έχει τη διάθεση ο Δήμος να δαπανήσει σε πρώτη φάση κάποια χρήματα, που θα αντισταθμιστούν άμεσα από τη μείωση των εξαγόμενων οργανικών/βιοαποδομήσιμων υλικών και τη μείωση του σχετικού κόστους διαχείρισης και του τέλους ταφής τους, ενώ σε δεύτερη φάση θα προκύψει χρηματοδότηση από το ίδιο το προϊόν της δραστηριότητας, από την παραγωγή δηλαδή και εμπορία ποιοτικού εδαφοβελτιωτικού για καλλιέργειες, με προοπτική η όλη αυτή δραστηριότητα να καταστεί πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενη και πλεονασματική;

Προφανώς δεν είναι ούτε εύκολο ούτε απλό. Απαιτεί πολλή σκέψη και εργασία, εφευρετικότητα και πειραματισμό, επιμονή και υπομονή και χρόνο. Αν όμως τελούμε υπό την απειλή μιας ωρολογιακής βόμβας στα έσοδα του Δήμου εξ αιτίας του κόστους διαχείρισης των απορριμμάτων μας, τότε μια επιχείρηση απασφάλισης της βόμβας με εργαλείο την Συνοικιακή είναι ό,τι πιο φρόνιμο μπορούμε να δοκιμάσουμε.

(Ερώτηση της ΔΡΑΣΗΣ εν όψει της 6ης λογοδοσίας της Δημοτικής Αρχής, 11-12-2024, εισηγητής Τσούτσιας)