Δράση για μια Άλλη Πόλη | Ψυχραιμία παιδιά, μας ακούνε! (Η πολιτική δεν είναι καλοί τρόποι, αλλά οι καλοί τρόποι δεν έβλαψαν ποτέ την πολιτική)
Με αφορμή την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βριλησσίων
Οι αψιμαχίες στη διάρκεια των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Βριλησσίων είναι ένα συνηθισμένο γεγονός, ιδίως από την εποχή που οι παρατάξεις «Βριλήσσια Δυνατά» (Ντινόπουλος) και «Νέα Πνοή» (Πισιμίσης), μετά τις εκλογές του 2019, όντας και οι δύο στην αντιπολίτευση, αδυνατούσαν να συγχωρήσουν η μία την άλλη για την απώλεια του Δήμου και αντάλλασσαν βαριές κουβέντες. (Αυτό βέβαια δεν τις εμπόδισε στη συνέχεια να τα ξαναβρούν για το καλό του κόμματος τους). Αυτή λοιπόν, η γενικότερη, πρακτική, όπως έδειξε και η τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά.
Στη συνεδρίαση της 21ης Φεβρουαρίου είχαμε πάλι τα ίδια, μεταξύ πρώην και νυν διοίκησης. Η κατάσταση, ήδη τεταμένη εξ αιτίας αντικειμενικών δυσκολιών και υποκειμενικών αδυναμιών, βγήκε εκτός ορίων αρκετές φορές. Στην αρχή, επειδή αποδόθηκαν σκοπιμότητες από αντιπολιτευόμενες παρατάξεις προς την δημοτική αρχή, με το επιχείρημα ότι όχι μόνον δεν δόθηκε ολοκληρωμένη εικόνα για τα οικονομικά του Δήμου στην ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας, αλλά και ότι η διοίκηση αξιοποιεί την - έτσι και αλλιώς κακή - οικονομική κατάσταση του Δήμου, για να δείξει ότι επιχειρεί να ξεπεράσει τον σκόπελο ή για να διατηρεί ως άλλοθι σε κάθε πρόβλημα, τα άδεια ταμεία που παρέλαβε.
Επόμενη αφορμή για αψιμαχίες ήταν η συζήτηση για τη χρήση των σχολικών χώρων από τους αθλητικούς συλλόγους, όπου με τη σειρά της η σημερινή διοίκηση κατηγόρησε τους πρώην ότι επί ημερών τους δεν κατασκευάστηκε ούτε μια νέα αθλητική εγκατάσταση, ούτε ένα «μπαλόνι». Στη συνέχεια ο δήμαρχος αναφέρθηκε στις δυσλειτουργίες της δημοτικής βιβλιοθήκης της οδού Ολύμπου και στην πιθανότητα να έχουν χαθεί ή καταστραφεί κατά την μεταφορά τους, σπάνια βιβλία!
Εκεί όμως που δυναμιτίστηκε οριστικά το κλίμα ήταν κατά τη διαδικασία απαντήσεων για την κατάργηση του προγράμματος «πόρτα-πόρτα». Κατηγορίες εκατέρωθεν για ανυπαρξία μελετημένων πρωτοβουλιών, για «πληρωμένα βραβεία», για «λάσπη στον ανεμιστήρα», αντεγκλήσεις, αντιπαραθέσεις και διαπληκτισμοί. Με τους δημοτικούς συμβούλους της απελθούσας δημοτικής αρχής να αισθάνονται ότι θίγονται από την κριτική που τους ασκείται για απραξία και έλλειψη φροντίδας για όλα τα ζητήματα και να εξεγείρονται, ιδιαίτερα για τα οικονομικά, όχι πάντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με τον δήμαρχο να απαντά με αυστηρότητα και υπέρ το δέον ένταση, με απώλεια ψυχραιμίας από όλες τις πλευρές, με «σπόντες» και χαρακτηρισμούς εκτός και εντός μικροφώνου. Και με την επιμονή των στελεχών της παράταξης της κας Αρσένη να εμφανίζονται άμοιροι ευθυνών ενώ συνδιοικούσαν, προσβάλλοντας την κοινή λογική. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε μια ατμόσφαιρα γηπέδου.
Δεν είμαστε οπαδοί του «καθωσπρεπισμού», ούτε μας ενοχλούν οι εντάσεις. Όμως οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων πάνω σε μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα του προαστίου, η λύση των οποίων βελτιώνει την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Και οι συζητήσεις θα έπρεπε να είναι παραγωγικές, όχι να προκαλούν απέχθεια και πονοκεφάλους.
Για να γίνει αυτό, για να είναι ένας διάλογος ουσιαστικός, υπάρχουν προϋποθέσεις: Να υπάρχουν θέσεις και προτάσεις επεξεργασμένες, όχι αυτοσχεδιασμοί. Η άσκηση κριτικής να περιλαμβάνει γνώση όλων των παραμέτρων. Να υπάρχουν ανοιχτά αυτιά και μυαλά, να ακούς τον άλλον και να προβληματίζεσαι πάνω σε αυτά που λέει, να τον παρακολουθείς με ενδιαφέρον και να αναγνωρίζεις στοιχεία της αντίθετης πρότασης, που ενδεχομένως βελτιώνουν τη δική σου. Αυτά, δεν είναι μόνο «βασικά» ζητήματα δημοκρατίας αλλά έχουν και πρακτική αξία. Δεν έχει κανείς την αποκλειστικότητα του σωστού, ούτε είναι πάντα οι καλύτερες λύσεις αυτές των «ειδικών» ή όσων διαθέτουν συγκεκριμένα πόστα. Ο Δήμος μας δεν πάει καλά, και αυτό το έχουμε επισημάνει καιρό, είναι ώρα να εγκαταλειφθούν οι κομματικές και παραταξιακές αγκυλώσεις, οι αυτάρκειες, οι αλαζονείες, η υπερβολική αυτοπεποίθηση. Κερδισμένοι θα είμαστε όλοι, κυρίως οι δημότες.
Από την άλλη, οι αλήθειες πρέπει πάντα να λέγονται. Οι ατασθαλίες και τα κακώς κείμενα να αποκαλύπτονται σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο όταν αναφέρεται κάποιος σε αυτά, γίνεται πιστευτός όταν διαθέτει επιχειρήματα και τεκμήρια για τα λεγόμενα του, όχι όταν βγαίνει εκτός εαυτού. Και είναι άλλο πράγμα να ασκείς κριτική και άλλο να προκαλείς με τα λόγια ή τη στάση σου.
Οι κοκορομαχίες αυξάνουν σίγουρα την ένταση, αλλά δεν λύνουν προβλήματα. Η πολιτική δεν είναι καλοί τρόποι, αλλά οι καλοί τρόποι δεν έβλαψαν ποτέ την πολιτική. Δεν είναι καλοί τρόποι να επαναλαμβάνεις διαρκώς ότι σου είναι «αγαπητός», «φιλαράκι», είτε ο δήμαρχος, είτε ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι να φέρεσαι σαν όλοι να είναι όντως αγαπητοί, σαν να τους αναγνωρίζεις τις ίδιες με τις δικές σου καλές προθέσεις.
Ζούμε σε μια πολύπλοκη, βαριά εποχή. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια κυριαρχούν. Σε αυτό το πλαίσιο ο Δήμος Βριλησσίων όπως όλοι οι οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν ζει την καλύτερη στιγμή του. Πολλά και μεγάλα τα προβλήματα, πολλά από αυτά επί χρόνια άλυτα. Κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του όσο δυνατός και ικανός να είναι. Κανείς δεν μπορεί να θεωρείται περιττός.
Μαρίνα Παπαχριστοδούλου