Δράση για μια Άλλη Πόλη-"Ανταποδοτικά σε όσους μαζεύουν οργανικά απορρίμματα". Αρκεί αυτό;
«Ανταποδοτικά οφέλη σε όσους μαζεύουν οργανικά απορρίμματα». Αρκεί αυτό;
Ναι, για την κομποστοποίηση σαν ένταξη, αποκεντρωμένη στις γειτονιές της πόλης, ενός φυσικού-βιολογικού «προτσές». Αλλά όταν στη «Δράση για μια Άλλη Πόλη» κάνουμε λόγο για Συνοικιακή κομποστοποίηση εννοούμε, πέρα από το βιολογικό κι εκτός από το κοινωνικό-οικονομικό, κι ένα τρίτο πολιτικό-πολιτισμικό «προτσές» κατά το οποίο οι καταναγκασμοί και αυτοματισμοί των δύο πρώτων θα ερμηνεύονται και μερικώς θα υπερβαίνονται από το εκάστοτε συλλογικό υποκείμενο (ομάδα από γείτονες) που θα «αναλαμβάνει» την όλη διαδικασία.
Αυτό το συλλογικό υποκείμενο είμαστε εμείς στις κατά τόπους γειτονιές μας: δηλαδή όχι μόνο ένα αναγκαίο «εμείς» γενικό και λίγο-πολύ αόριστο και ρευστό, αλλά συγκεκριμένα πρόσωπα παρόντα σε συγκεκριμένους τόπους όπως εσύ και άλλοι γείτονές σου ή εγώ και άλλοι γείτονές μου (το θέτω έτσι από τη στιγμή που κατοικούμε στον ίδιο Δήμο αλλά σε διαφορετικές πολεοδομικές ενότητες και γειτονιές).
Κρίνοντας υπό αυτή την έννοια και αντίληψη την συνειδητή ανάληψη, οι δημότες παραμένουμε ασθμαίνοντας πίσω από τα πράγματα και τις καταστάσεις και είναι επόμενο και η Δημοτική Αρχή να σύρεται και αυτή πίσω από άλλα πράγματα και καταστάσεις όπως αυτά ορίζονται από την Περιφέρεια, το νομοθετικό πλαίσιο, τις αγορές, τις Κυβερνήσεις, ερευνητικά κέντρα, «θεσμούς» και πάει λέγοντας!
Στο ανεστραμμένο κόσμο μας, το «αόρατο χέρι της αγοράς» αλλά και της Διοίκησης φοράει ένα γάντι «γυρισμένο» (με την μέσα πλευρά έξω και την έξω-μέσα) το οποίο οι απανταχού κάτοικοι-δημότες χρειάζεται να το επαναφέρουμε σωστά (με την μέσα πλευρά μέσα και την έξω-έξω) ώστε σε αυτό να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τα δικά μας χέρια, αλλά και εξωτερικά από αυτό να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τις πράξεις μας και συνολικά την επέμβασή μας στον Κόσμο, είτε την άμεση είτε την έμμεση κι εξ αντανακλάσεως.
Επείγει επομένως, όσον αφορά εμένα και τους εδώ γείτονες, ας πούμε την Ολυμπία, τον Αλέξη, τον Πάνο, τον Ηλία, τον Γιάννη ή όποιον γείτονα ενδιαφέρεται, να ορίσουμε συναντήσεις 1 ώρα κάθε βδομάδα ή έστω το μήνα με αντικείμενο το στήσιμο μιας «μονάδας», σε οσοδήποτε εμβρυακή μορφή, Συνοικιακής κομποστοποίησης. Χωρίς αυτή τη «μαγιά» καμία Συνοικιακή δεν πρόκειται να έχει προοπτική, ακόμη κι αν ο αρμόδιος για το θέμα αντιδήμαρχος ( ο Α. Μαυραγάνης εν προκειμένω) έχει τις καλύτερες προθέσεις.
Γι’ αυτό ακόμη κι αν η «Δράση για μια Άλλη Πόλη» ήταν πλειοψηφική στην Δ. Αρχή, πάλι δεν θα μπορούσε να προχωρήσει χωρίς τη μαγιά, γιατί όσο κι αν η Δημ. Αρχή αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα της μαγιάς δεν είναι σε θέση να την δημιουργήσει κιόλας.
Η κατασκευή μαγιάς είναι ύψιστο πολιτικό θέμα που μας αφορά άμεσα σαν κατοίκους, δημότες, πολίτες, με την πορεία του να τέμνει και να υπερβαίνει τους κύκλους των προεκλογικών, εκλογικών ή μετεκλογικών περιόδων.
Λάμπης Λαζάνης