Cine Δράση-Το τραγούδι της Κάρλα

2016-06-01 15:07

Ken Loach από το Cine - Δράση της Τετάρτης (1 Ιουνίου, 8:15΄μμ, ΤΥΠΕΤ)

Μια δυνατή, δοσμένη με ρεαλισμό, ιστορία αγάπης που ανθίζει στην καρδιά του πολέμου, σε μια ταινία που αποτελεί έξοχο δείγμα αλληλεγγύης, μάθημα αξιοπρέπειας και ουμανισμού, κουράγιο στους δοκιμαζόμενους λαούς όπου γης.

Βρισκόμαστε στο 1987. Ο Τζορτζ, ένας οδηγός λεωφορείου συναντά την Κάρλα, μια διωγμένη από τη Νικαράγουα κοπέλα που ζει επικίνδυνα και άθλια στη Γλασκόβη. Η πλάτη της είναι γεμάτη σημάδια και έχει τάσεις αυτοκτονίας. Την ερωτεύεται με πάθος και ταξιδεύει μαζί της στην πατρίδα της προκειμένου να ανακαλύψει τι της συνέβη, να τη βοηθήσει να αντικρίσει το παρελθόν της και να ξεπεράσει τους δαίμονές της.

Οι θεατές μεταφέρονται με απίστευτη μαεστρία και παραστατικότητα στην καρδιά της Νικαράγουας, την περίοδο που μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος (βοηθούσης της CIA), ανάμεσα στους Σαντινίστας και τους Κόντρας, συμπάσχουν με την ηρωίδα, βιώνουν τις δραματικές, τραγικές καταστάσεις και την τρομοκρατία ενός λαού μέσα στην ίδια του τη χώρα. Φτάνοντας στο σπίτι της κοπέλας βρίσκουν την οικογένεια της διασκορπισμένη. Οι εφιαλτικές μνήμες της ξυπνούν, ενώ κλειδί για την αλήθεια φαίνεται να είναι ο εξαφανισμένος Αμερικανός φίλος της, Μπράντλει. Μέσα από διάφορες προσπάθειες συναντούν την οικογένεια της, οι Κόντρας επιτίθενται και βρίσκονται όλοι μέσα στις φλόγες του πολέμου, αντιμέτωποι με τις επιλογές τους.

Ως κατεξοχήν πολιτικός σκηνοθέτης ο Λόουτς έχει ως το κεντρικό θέμα της ταινίας την καταγραφή των κοινωνικών αγώνων στην Κεντρική Αμερική. Η καυστική του εντιμότητα και η ανηλεής πολιτική διερεύνηση του θέματος συμπληρώνονται με το αυξημένο ενδιαφέρον για την ψυχολογία των ηρώων του. Έτσι αυτό που προκαλεί θαυμασμό και συγκίνηση στους θεατές είναι η ανυπόκριτη αγάπη, τα αγνά γεμάτα ουμανισμό αισθήματα και το πάθος για ελευθερία του Τζορτζ, τον οποίο υποδύεται αριστοτεχνικά, ο εξαιρετικός ηθοποιός Ρόμπερτ Καρλάιλ. Ο κοινωνικός ρεαλισμός θριαμβεύει. Άλλωστε αν αγαπάς κάποιον πραγματικά, τον αφήνεις ελεύθερο, ακόμη κι αν αυτό πονάει...


Ο 79χρονος Λόουτς σπούδασε νομικά αλλά εγκατέλειψε πολύ σύντομα την καριέρα του δικηγόρου για να στραφεί αρχικά στο θέατρο ως ηθοποιός και αργότερα ως σκηνοθέτης στην αγγλική τηλεόραση, όπου γύρισε μια σειρά εξαιρετικών ντοκιμαντέρ, πριν σκηνοθετήσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Είναι ένας καινοτόμος σκηνοθέτης του free cinema, γεμάτος ιδέες γύρω από την κινηματογραφική εικόνα, ένας, με τη βαθύτερη έννοια της λέξης, «στρατευμένος» δημιουργός με συνεπή στάση απέναντι στη ζωή και σε αυτό που αντιλαμβάνεται ως κοινωνική δραστηριότητα.

Όλες του οι ταινίες είναι αριστουργηματικά κοινωνικά πορτραίτα των χαμηλών και μεσαίων τάξεων καθώς και των ασυμβίβαστων ανθρώπων που σε πείσμα των καιρών εξακολουθούν να διεκδικούν τα κοινωνικά, πολιτικά και ατομικά τους δικαιώματα. Ενδιαφέρεται για την κατάσταση σε ολόκληρο τον κόσμο και σε κάθε ταινία του θίγει τα κακώς κείμενα του αγγλικού συστήματος είτε πρόκειται για την Αγγλία στην περίοδο της θατσερικής διακυβέρνησης, είτε για αυτήν της νεοφιλελεύθερης εποχής του Κάμερον.

Η πρόταση του για το σινεμά έχει επηρεάσει πολλές γενιές καλλιτεχνών στην Ευρώπη και αντλεί τη δύναμή της από το όνειρο της μεταμόρφωσης του κόσμου, και το τέλος των ανισοτήτων. Όπως λέει ο ίδιος η λύση μπορεί να εμπνευστεί από ένα φιλμ σε μια οθόνη, αλλά θα υλοποιηθεί μόνον μέσα από τη γενναία ανθρώπινη δραστηριότητα και τις οργανωμένες συλλογικότητες. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι ο κινηματογράφος είναι μόνο ψυχαγωγία, οι ταινίες του προσφέρουν "αγωγή ψυχής" με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, βγαίνεις από την αίθουσα λυτρωμένος. Η αδικία που βλέπεις γύρω σου έχει αποκτήσει όνομα, ξέρεις που οφείλεται. Και' αυτό γιατί ο Λόουτς χωρίς να χαρίζεται σε κανέναν, αποκαλύπτει την αλήθεια που συχνά ο θεατής υποψιάζεται από πριν.

Το έργο του Ken Loach έχει αποσπάσει αμέτρητα βραβεία σε όλα τα διεθνή Φεστιβάλ. Είναι ο μόνος που έχει βραβευτεί 4 φορές με το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Καννών και έχει κατακτήσει 2 φορές το Χρυσό Φοίνικα. Μία το 2006 για το «Ο άνεμος Χορεύει το κριθάρι (2006) και τη δεύτερη, μόλις πριν από μία εβδομάδα, για την ταινία του «I, Daniel Blake».


Αγγλία, 1996. Διάρκεια: 127'. Σενάριο: Paul Laverty. Πρωταγωνιστούν: Robert Carlyle, Oyanka Cabezas, Scott Glenn, Salvador Espinoza, Richard Loza, Gary Lewis, Louise Goodall. 

Πηγή : www.drasivrilissia.gr